ကျိုးရှစ်ယွင်နှင့်သူနာပြုနှစ်ဦးသည် ပုံမှန်စစ်ဆေးရန် အခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။
ကျိုးရှစ်ယွင်သည် ကုတင်ဘက်သို့လျှောက်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်မှလူအား ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏လေသံသည် သာမန်လူနာတွေကဲ့သို့ပင်။
"မူးနေလား"
စူးကျင်းပေသည် မျက်နှာဖုံးတပ်ထားသောဆရာဝန်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သံသယမဖြစ်စွာဖြင့်
"နည်းနည်း"
"အန်ချင်လို့လား"
"မဟုတ်ဘူး"
"မင်း ဆေးရုံကိုဘယ်လိုရောက်လာလဲ မှတ်မိသေးလား။"
စူးကျင်းပေသည် မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး
"ကားမတော်တဆ"
သုံးစက္ကန့်မျှကြာပြီးနောက် စူးကျင်းပေသည် ရုတ်တရက်တစ်စုံတစ်ရာကို သတိပြုမိသွားကာ ဟယ့်တီအား
"ဟုတ်တယ်၊ ကားမတော်တဆမှုပဲ၊ ရွှီကျားဝေ သူအဆင်ပြေရဲ့လား"
ဟယ့်တီသည် သူမကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
"နင်ဒီလိုဖြစ်နေချိန်မှာတောင် သူ့အကြောင်းတွေးနိုင်သေးတယ်ပေါ့ သူခြေထောက်နည်းနည်းထိသွားတယ် ဆေးရုံမှာ ရက်အနည်းငယ်နေပြီးရင် သူအဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်"
စူးကျင်းပေသည် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချရင်း
"လန့်သွားတာပဲ ငါ့မိသားစုဝေဝေကို ဒုက္ခရောက်စေတယ်လို့ထင်နေတာ"
(TN: ငါ့မိသားစုဆိုတာ ချစ်စနိုးနဲ့ခေါ်တာပါ)
ဟယ့်တီသည် "ငါ့မိသားစုဝေဝေ" ဟူသော စကားကို ကြားသောအခါ သူမ၏မျက်လုံးများအား မှိတ်ထားလိုက်သည်။ သူတို့နားမှ သူနာပြုနှစ်ယောက်သည် ခဏလောက်အေးခဲသွားပြီး ပါးစပ်ပိတ်၍ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။ ကျိုးရှစ်ယွင်သည် သူမအား လှမ်းကြည့်ပြန်သည်။ သို့သော် မျက်နှာဖုံးနောက်ကွယ်မှ သူ၏မျက်နှာအား ထုတ်ဖော်မပြသေးဘဲ သူ့ဘေးနားမှ သူနာပြုအား ဖိုင်ပေးပြီး
"ဒေါက်တာလင်းကို နောက်မှ လွှဲပေးလိုက်ပါ။"
"အိုကေ"
YOU ARE READING
Intense Love ( ဘာသာပြန် )
RomanceAuthor - Liu Mang Xing Chapter - 124 + 11 extras Started Date - 13.12.2021 Ended Date - 26.8.2022
