ပထမဦးဆုံးခွဲခန်းဝင်ချိန်မှာတော့ ခံစားချက်ကအရင်နဲ့မတူပါဘူး ၊ နှစ်ယောက်ဆိုတဲ့အသိကရှိနေတာမို့စိတ်ကလေးလံနေခဲ့ပါသည် ။
မေမေ့လက်ကိုကျစ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်လို့ ခပ်လှမ်းလှမ်းကမောင့်ကိုစိုက်ကြည့်နေမိသည် ။
သူပြောဖို့ပြင်ထားတဲ့စကားတွေကမောင့်ရဲ့မျက်နှာငယ်လေးကြောင့်လေထဲတောင်ဝဲချင်ချင် ။ဒါပေမယ့်လဲပြောဖို့လိုနေသည်မို့ ။
" တစ်ကယ်လို့လေ "
သူခပ်မျှင်းမျှင်းလေးပြောတော့ မဟာကသူ့အနားကိုလှမ်းလာတယ် ။ လစ်လပ်နေတဲ့နိုင့်တစ်ဖက်ခြမ်းမှာမဟာကနေရာယူလာပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်ကိုအုပ်ကိုင်လာခဲ့သည် ။
" တစ်ကယ်လို့ အရေးပေါ်အခြေအနေမှာ "
" အရေးပေါ်အခြေအနေဆိုတာမရှိဘူး "
" မဟာ! "
မင်းတို့စကားပြောနှင့်ဦး အမေဆရာဝန်တွေနဲ့စကားသွားပြောဦးမယ် "
အမေကအလိုက်တသိပင်ထွက်သွားပြီး မဟာကတော့မျက်မှောင်ကြီးကျုံ့ကာအလိုမကျသလိုနှင့် ။
" မောင် ငါ့ကိုကြည့် "
မကျေနပ်စွာကျရောက်လာတဲ့အကြည့်ကိုနိုင်ရယ်ချင်ပေမယ့်မရယ်ရက်ခဲ့ ။
" ငါဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုတာသိတယ် ဒါပေမယ့်ကံတရားကိုတော့ငါမသိဘူး "
" မလိုဘူး ဘာအရေးပေါ်အခြေအနေမှမဖြစ်ဘူး မောင်က ငယ်ကောမောင့်သားတွေကောတစ်ခုခုဖြစ်ရင် အားလုံးကိုမြေလှန်ပစ်မှာမို့ သူတို့မလုပ်ရဲဘူး "
ကလေးစကားတွေပြောနေတဲ့မဟာ့ကိုဘယ်လိုပြောပြရမည်ပင်မသိတော့ ။
" သူတို့လုပ်လို့မဟုတ်ဘူးလေ အခန့်မသင့်ဘူးဆိုတာက "
" တော်ပြီ မောင်မသိချင်ဘူး မောင့်ဆီကိုအကောင်းတိုင်းပြန်လာခဲ့ "
သူ့စိတ်ထဲရှိတာဘဲပြောနေတဲ့ဒီကောင်လေးကိုသူဘယ်လိုဆူရက်ပါ့မလဲ ။
" မောင်ကဆိုးလိုက်တာ "
ဒီလူသားကိုချစ်လို့ရင်းခဲ့နိုင်ရင် ဒီလူသားကိုချစ်လို့ပြန်လာနိုင်ရမည် ။
YOU ARE READING
မဏ္ဍိုင်
RomanceUnicode " မောင့်ရဲ့တိမ်စိုင်လေးလုပ်မလား မောင်ကကမ္ဘာကြီးလုပ်မယ်လေ " " တိမ်စိုင်တွေကပြေးနေတတ်တာလေမောင်ရဲ့ " " အဲ့ဒီတိမ်စိုင်တွေက ကမ္ဘာရဲ့အဝေးဆုံးထိပြေးလို့ရလို့လား " Zawgyi " ေမာင့္ရဲ႕တိမ္စိုင္ေလးလုပ္မလား ေမာင္ကကမၻာႀကီးလုပ္မယ္ေလ " " တိမ္စိုင္ေတြကေျ...