မဏ္ဍိုင်

အပိုင်း ၂၃

⚠

" အသေးလေး လက်တွေငြိမ်ငြိမ်ထား "

သူလှမ်း​ပြောတော့အသေးလေးကငြိမ်ငြိမ်လေးနေသွားရှာသည် ။ အစကသူတစ်ကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်နေတာ ကြည့်ရတာကိုယ်တွင်းအပူရှိန်တက်နေတာထင်ပါတယ် ။

" ပူတယ် "

" အင်းရောက်တော့မယ် ခဏလေးသီးခံ "

သူပြောတော့ခေါင်းတွေတရစပ်ငြိမ့်ပြရှာသည် ။ ကျစ်! ဒုက္ခပါဘဲအသေးလေးရယ် ။

Parking မှာကားထိုးတာနဲ့ စိုင်းလူကအသေးလေးရှိတဲ့အခြမ်းဆီအပြေးသွားလေသည် ။ ကောက်ခါပွေ့ချီတော့ငှက်မွှေးလေးဟာသူ့လက်ထဲပါလာပြန်၏ ။

Elevator ကနေတက်လို့သူ့အခန်းရှိရာဆီအပြေးသွားပြီး password နှိပ်တော့ အသေးလေးကတစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်နေပြီ ။

" အင်းဟင်း နာနေပြီ "

သူပြောတဲ့နေရာကိုငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ အသေးလေးရဲ့အငယ်လေးကဘောင်းဘီအောက်မှဖုဖောင်းနေလေပြီ ။

အသဲအသန်အိပ်ခန်းထဲဝင်လို့အသေးလေးကိုကုတင်ပေါ်တင်ပေးတော့လဲ အသေးလေးကသူ့ကိုသာမြဲမြဲမြံ့မြံ့ဖက်တွယ်ထားလေ၏ ။ ပြောတော့လူကောင်ကြီးရင်ကြောက်တာဆို ။

" ရေချိုးမယ် ရေချိုးချင်တယ် "

အမိန့်အတိုင်းပွေ့ချီလို့ရေချိုးခန်းထဲခေါ်ပြီးရေချိုးကန်ထဲချပေး​တော့ အသေးလေးကမျက်လုံးလေးမှေးစင်းလို့ငြိမ်နေရှာသည် ။

သူ့အပေါ်မှာရေစက်တွေဖြာကျနေတယ် ။

ဘုရားရေ ။

အသေးလေးကသူ့ဘောင်းဘီကိုပေါင်လည်လောက်ထိဆွဲချပစ်လိုက်တာဘဲ ၊ သူရှိမှန်းကောသတိရသေးရဲ့လား ။ boxer ထဲကနေအငယ်ကောင်ကိုနှိုက်ထုတ်တော့ မမြင်အပ်တဲ့နေရာလေးပန်းဆီရောင်သမ်းလို့ ထိပ်ဖျားမှာရဲတွတ်နေလေသည် ။

" အသေးလေး ၊ အဆင်မပြေဘူးလား "

" အင်းဟင်း! "

အသေးလေးကတုန့်ပြန်မှုမရှိ ၊ သူ့အရာရဲရဲလေးကိုသာအထက်အောက်ပွတ်ဆွဲကာလိမ်ဖယ်နေလေသည် ။

တော်တော်ကို hard ဖြစ်နေပုံရပါတယ် နီမြန်းနေတဲ့အသေးလေးရဲ့အရာမှာအဖြူရောင်အကြောလေးတွေပါယှက်ဖြာနေတာကိုအဝေးကနေပင်မြင်နေရလေသည် ။