တစ်ယောက်ထဲခက်ခဲနေပုံဟာလှပေမယ့် သူမကြည့်ရက်တော့တာမို့ချိုင်းအောက်ကနေလက်လျှိုလို့ကောက်ချီတော့သူ့ခါးမှာခွလျက်သားလေးပင်ပါလာပြီးသူ့ကိုဖက်တွယ်ထားလေသည် ။
" ဟင့်! အင့်! ရေတွေစိုကုန်ပြီ "
" အင်း စိုပါစေ ကိုယ်ကူမယ် မငိုနဲ့တော့ "
ထိုသို့ပြောလေမှအသေးလေးကတိခနဲတိတ်ကျသွား၏ ။ အသေးလေးကိုကုတင်ပေါ်ပြန်ခေါ်လာတော့ သူကအလိုက်သတိပင်ရှိသမျှသူ့ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေကိုဆွဲချွတ်ပစ်လေသည် ။
စိုင်းလူက coat ကိုချွတ်ချ၍ ရှပ်အဖြူလက်အရှည်ကိုတံတောင်ဆစ်ထိခေါက်တင်လိုက်၏ ။
" နောက်တစ်ခါ bar တွေမှာထပ်မတွေ့စေနဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
ခေတ်သစ်ဦးရဲ့အာရုံကစိုင်းလူရဲ့သွေးကြောစိမ်းတွေယှက်ဖြာနေတဲ့လက်ဖမိုးထက်မှာဖြစ်သည် ။
စိုင်းလူကကုတင်ဘေးကခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်လျှင်
" ကျွန်တော့်ကိုယူမှာလား "
" ရှူး ပေါက်ကရတွေမပြောနဲ့ ကိုယ်မင်းကိုအထိခိုက်မခံနိုင်ဘူး အသေးလေးရဲ့ "
ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့်ခက်ခဲနေတဲ့အစိတ်အပိုင်းကိုလှမ်းလို့ထိကိုင်တော့ ခေတ်သစ်ဦးကမျက်လုံးတွေမှေးစင်းလို့နှုတ်ခမ်းတွေဖိကိုက်လာသည် ။ သူ့ဟာက ဒီလက်ဝါးကြီးရဲ့တစ်ဆုပ်စာဘဲရှိနေခဲ့တာလား ။ သိက္ခာကျလိုက်တာ ။
" ဟင့်! အင့်! ပိုပြီး အာ! "
အခန်းတွင်းမှာငြီးငြူသံတွေဆူဝေနေခဲ့တယ် ၊ ကိုစိုင်းလူကဘယ်လိုစိတ်နဲ့ငြိမ်နေနိုင်ခဲ့လဲမသိပေမယ့် ခေတ်သစ်ဦးကတော့သုံးကြိမ်မြောက်မှာတင်ပင်ပန်းလွန်းလို့အိပ်ပျော်ခဲ့ပါပြီ ။
တစ်ကိုယ်လုံးဖွေးစွတ်လွန်းလို့နီဥနေတဲ့အိပ်ယာပေါ်က ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်လို့စိုင်းလူခေါင်းခါမိတယ် ၊ သူ့အတွင်းခံထဲမှာစိုနေပြီ ။
အဟက်!
ဟက်ခနဲတစ်ချက်ရယ်လို့သူရေချိုးခန်းထဲပြေးဝင်ရပါတော့တယ် ၊ မထိရက်တာပါ ၊ တုန့်ပြန်မှုတော့ရှိပါတယ် ။ ဒီလိုမျိုးတစ်ခါတစ်လေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေလဲခံနိုင်ရည်မြင့်တယ် ။
YOU ARE READING
မဏ္ဍိုင်
RomanceUnicode " မောင့်ရဲ့တိမ်စိုင်လေးလုပ်မလား မောင်ကကမ္ဘာကြီးလုပ်မယ်လေ " " တိမ်စိုင်တွေကပြေးနေတတ်တာလေမောင်ရဲ့ " " အဲ့ဒီတိမ်စိုင်တွေက ကမ္ဘာရဲ့အဝေးဆုံးထိပြေးလို့ရလို့လား " Zawgyi " ေမာင့္ရဲ႕တိမ္စိုင္ေလးလုပ္မလား ေမာင္ကကမၻာႀကီးလုပ္မယ္ေလ " " တိမ္စိုင္ေတြကေျ...
အပိုင်း ၂၃
Start from the beginning
