Sa sarili ko nalang isisisi-
Kung bakit mayroong kirot sa dibdib,
Dahil ako lang naman ang nagmahal sa ating dalawa,
At ikaw ay may malinaw na linya mula pa sa umpisa.
Pero pasenya na-
Kung nakakaramdam ako ng pagtataksil,
Sa tuwing masaya ka sa iba-
Hindi ko magawang sabayan ka.
Alam kong mali,
Pero hindi ko mapigil ang sarili;
Sa tuwing magbabalik-tanaw,
Nakikita ko ang dating ako at ikaw.
Kung hindi ba ako tumawid ay mananatili ka?
Paulit-ulit na tanong sa akin bumabagabag;
Kung hindi ba nagmahal, maitatago kita?
Isang mapanganib na daang aking tinahak.
Ngayon ay huli na.
Kahit anong pilit ay wala ka na;
Ang linyang tinapakan ko, ngayon ay naging pader;
Sobrang taas na hindi na kita mararating.
Kaya sa sarili ko nalang isisisi-
Kung bakit humantong ang lahat sa pagkasawi;
Mali ang maging makasarili,
Magkakasakitan lamang sa huli.
057
Sa Sarili na Lamang
06/20/20
Azclar
YOU ARE READING
Tutulo, Tutula, Titila
PoetryWatty Awards 2019 Winner in Poetry Isang daang tula tungkol sa sakit, hirap, takot, galit, pighati, pagsubok, paalam, pagkalito, pangamba, kalungkutan, kabiguan, kasawian at alin mang kadiliman sa buhay o pag-ibig.
