İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)

35| Evlenince Giyersin Dimi?

Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.

22.06.2017

•°•°•°•°•°•°•°•°•°

 Yaşadığım utanç verici olaydan sonra eve geldiğim de salonda oturan kızlara sert bir ses tonuyla sesleniyorum. "Melis, Yağmur siz bir mutfağa gelsenize.."

"Gelmesek ?" 

"Gelmek için 10 saniyeniz var." diyorum hala kızgın ve kararlı bakışlarımla birlikte. 

Yağmur ve Melis sözlerimden sonra birbirlerine bakıp aniden oturdukları yerden kalkıp yanıma geliyorlar. "Ya siz ne yapıyorsunuz?"

"Bizi yerimizden kaldırıp buraya getirmeden önce televizyondan bir sinema filmi izleyip mısır yiyorduk." 

"Bunu kastetmediğimi ikinizde çok iyi biliyorsunuz!" hala bilmemezlikten geldikleri bakışları nedeniyle daha fazla dayanamıyorum. "Geceliği diyorum! Ne yapıyorsunuz ya? Kerem'in karşısında çok utandım.. O an yerin dibine girmek istedim."

Melis kahkahalarca gülmeye başlıyor. "Yağmur plan işe yaramış demek ki.." diyor Yağmur'la birbirlerine beşlik çakarak .

"Hah ben ne diyorum siz ne yapıyorsunuz? Bu yaptığınız çok.. Çok utandırıcıydı! Kerem'in karşısında resmen domates gibi kızardım ya! Siz geçmişsiniz karşımda dalga geçiyorsunuz!"

"Zey neden bu kadar taktın ki? Yani sen bir kırmızı gecelikten utanıyorsan.. Düğün gecesi gir yani yerin dibine. Sonuç olarak illa ki o vücudu görecek yani er yada geç ki hiç geç falan olacağı yok şunun şurasında 11 gün sonra evleniyorsunuz."

Söyledikleri yalan değil.. Evet haklı da ama yaptıkları çok utanç vericiydi.

Başımı bıkkınlıkla sağa sola sallayıp ve derin nefes alıp verdikten sonra içeriye geçiyorum.

•°•°•°•°•°•°•°•

"Çıkıyor musunuz güzelim?"

"Evet sevgilim.. Şimdi aşağıya ineceğim çıkacağız, Sevim anneyle de orada buluşacağız zaten.." telefonu hoparlörden çıkartıp normal duruma geçiriyorum.

"Hayır yani neden göremiyorum ki ben seni gelinlik alışverişinde?"

İstemsizce gülmeye başlıyorum. "Annemleri biliyorsun.. İkili koalisyon oldular resmen! Neymiş uğursuzluk getirirmiş.. Hem neyse zaten boşver sende o sıra damatlığı ayarlarsın.."

"Zeyneep! Hadi geç kalıyoruz! " aşağıdan gelen annemin ses tonuyla aynaya son kez bakıp  kendimi kontrol ediyorum.

"Duydun Demet sultanın sesini değil mi?" sözlerim üzerine gülmeye başlıyor. "Aşağıya iniyorum şimdi ben.. Sonra görüşürüz sevgilim."

"Görüşürüz güzelim."

Telefonu kapatıp merdivenlerden hızla aşağıya iniyorum. Bizimkilerle birlikte taksiye binip annelerimizin arkadaşına ait olan moda evine geçiyoruz. Biz içeriye girdiğimizde Sevim anne de içeride oturmuş bizi bekliyordu. "Hoşgeldin Demet'cim." hemen samimi bir şekilde sarılıyor. "Biricik güzel Zeynep'imiz de bu olsa gerek.." diyor elimden tutup beni bir tur döndürerek.

Gülümsemeye çalışarak konuşuyorum. "Evet.. O şahsiyet ben oluyorum.."

"Şimdi gelin hanım süreniz azaldığı için bugün halledeceğiz bu gelinlik işini nasıl bir şey istiyorsun bakalım?

Ben kafamda ki gelinlik tarzını anlatırken bir yandan da Esin Hanımla birlikte askıları kurcalıyoruz ardından da gözüme kestirdiklerimi alıp kabine geçiyorum..

Her gelinlik giyip, bizimkilerin karşılarına çıktığımda aynı tepkiyi alıyorum..

"Zeynep'cim çok güzel olmuşsun bitanem."

"Kuzum kuğu gibi.. Çok güzelsin."

"Kıvırcığım nasıl güzel olmuşsun anlatamam. Tü tü tü maşallah."

"Ay Zeeey! Darısı başımıza arkadaşım ya! "

Kabine bir kez daha girip sırada ki gelinliği deniyorum. Ama bu gelinlik çok güzel..

Aynada son kez kendime çeki düzen verdikten sonra dışarıya çıkıyorum.. "Hanımlar.. Ben bunu.. Alıyorum!"

"Ay maşallah kuzuma.. Çok güzel olmuş.."

Şaşırdık mı? Hayır.. Çünkü zaten her üzerime giydiğim gelinlik için aynı cümleyi kullanıyorlar..

"Ya bende gelinlik denemek istiyorum.." diyor Melis bir mutlulukla kalkıp gelinliklere bakarken.

"Şuna bak Demet.." diyor teyzem annemi dürterek. "Melis, kızım orta da evlenme teklifi yok bir şey yok ne gelinliği?"

"Vur anne vur sende vur! Bu Barış'ta zaten neden bana evlenme teklifi etmiyor anlamış değilim.."

Çocuk haklı.. Bir ömür Melis'in kahrı nasıl çekilir? 

"Sen gibi tembeli ben olsam bende almam kızım.. Yemek yap desek o bile yok sende.." diyor gülerek teyzem.

"Aman iyi ya denemiyorum gelinlik falan."

Gelinliğe karar verip aldıktan sonra bizimkilerle ayrılıp Kerem'le buluşmaya geçiyorum. "Sevgilim hallettiniz mi damatlığı?"

"Evet  güzelim.. Siz?"

"Hallettik hallettik.." uyku uyku diye ağlayan gözlerimi ovalayıp derin bir nefes alıyorum. "Davetiyeler hazır mı? Haber verdi mi davetiyeci?"

"Evet bizi bekliyorlar."

"Tamam gidelim hadi madem."

•°•°•°•°•°•°•

"Çok teşekkürler davetiyeler tam istediğim gibi olmuşlar." diyorum bir kez daha elime alıp bakarak.

"Beğenmenize sevindim.. Tekrar mutluluklar dilerim.."

"Teşekkürler." 

Davetiyelerimizi aldıktan sonra biraz yalnız kalabilmek için Kerem'in marinada ki teknesine geçiyoruz. "Kerem?"

"Efendim sevgilim?" diyor başı bacağıma gelecek şekilde uzanırken. 

"Keşke bugün sende olsaydın gelinlik provasında.."

Alttan alttan gülmeye başlıyor. "Olmadığımı nereden biliyorsun güzelim?"

O ne demek acaba? Olsan bilirdim herhalde değil mi ama canım? Yoktun işte yani.. 

"Nasıl yani? Orada mıydın?" aman canım sormaktan ne zarar gelir?

"Ufak bir B planıydı.. "diyor saçlarında gezinen elimi alıp avuç içinden öperken. "Ve en çok dantelli olan yakıştı.."

"Onu da mı gördün?" şaşkınlığımı gizleyemezken, Kerem başını olumlu anlamda sallıyor. "Yok artık! Ne kadar süre izledin peki? Bir de şey söyle bakalım gelinlik yakışmış mı bana?"

"Hayatımda gördüğüm en güzel, en asil, en şık gelin sendin.. Kuğu gibiydin!" hafif gülümsüyor. "Ve geldiğimde üzerinde sade fazla kabarık olmayan bir gelinlik vardı. Sonrasında 2 gelinlik daha denedin ve en son beğendiğini aldın. Bu kadarını gördüm.." biraz duraksıyor. "Peki ben sana bir şey sorabilir miyim?"

"Sor tabi sevgilim.."

"Hani şu kırmızı gecelik vardı ya.. Onu evlenince giyersin dimi ?"

Kırmızı gecelik kadar taş düşsün başına Kerem..