60| İki Kişi...

8.1K 275 80
                                    

Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.

18.12.2018

∆∆∆

Barışmıştık neyse ki.. Zaten küs kalamam ki ben Kerem'le.. Dayanamam yani. İçim parçalanır, hayat damarlarım kopmuş gibi olur.. Canımdan çok severim çünkü.. Deseler ki kime canını verirsin? İki kişiye derim.. İki kişiye veririm canımı...

"Kerem.. Ya hayatım bana su getirebilir misin?"

"Getireyim güzelim.." Kerem yatak odamızdan çıkıp mutfağa inerken, bende kalkıp el kremimi sürüyorum. Askılı-şort modelinde ki geceliğimi giyerken, Kerem'in içeriye girmesiyle suyumu içip bardağı komidine bırakıyorum. "Ne zor bir gündü.."

"Ama neyse ki geçti." diyor yatakta yanıma yatıp beni kendisine çekerken.

"Bir şey soracağım ama kızma bak tamam mı?" başımı kaldırıp Kerem'e bakıyorum. "Şu kızla.. Yani Can'ın kuzeniyle neden o kadar samimiydi fotoğraf?"

"Off Zeynep... Bak güzelim Bade yani Can'ın kuzeni benim kardeşim gibiydi aynı Can gibi. Ne bileyim ben onun abisi gibiydim. Bir derdi, sıkıntısı olduğunda ilk Can'a sonra bana anlatırdı. Senin düşündüğün gibi bir şey asla olmadı, olamazda zaten. Tamam mı?"

Biraz duraksayıp suyumdan bir yudum alıyorum. "Peki fotoğraf niye baş ucunda ki çekmece de duruyordu?"

"Çünkü.." biraz duraksıyor. "Bade'yi 20 yaşında, 2 sene önce trafik kazasında kaybettik." derin bir nefes alıyor. "Bade'nin psikopat bir sevgilisi varmış.. Bizde kazanın olduğu gün öğrendik yoksa mutlaka Bade'den uzak tutardık o şerefsizi. Neyse, işte o kaza günü arabadayken Bade ayrılmak istediğini söylemiş ama sevgilisi kabul etmemiş tabi ve basmış gaza.. Sonları ise uçurum olmuş. Sevgilisi kurtuldu, kendisi anlattı zaten bize olanları.. Hiç üzülmeden, sesi titremeden, neşeyle!"

Salak Zeynep.. Ölmüş insan için kattın ortalığı birbirine.. Yazık kıza, mekanı cennet olsun inşallah..

"Kerem ben özür dilerim yani sabah ki olaydan dolayı... Böyle bir şey olduğunu bilseydim asla öyle davranmazdım."

"Biliyorum güzelim.. Sana daha önceden anlatmalıydım sonuçta nereden bilebilirdin ki.." diyor dudağıma ufak bir buse kondururken. "Hadi geç oldu uyuyalım artık."

"Tamam sevgilim..Uyuyalım."

^^^^

"Günaydın arkadaşlar.."

Asistanlar hep bir ağızdan "günaydın hocam" dedikten sonra dosyaları alıp incelemeye başlıyorum.

"Barış sen 254'te ki Hale Hanım'a, İpek sen yeni doğan servisine, Pelin sen doğum servisine, Ege ve Işıl siz de Aksel hocanızın yanına gidiyorsunuz. Hadi bakalım marş marş.."

"Ooo sorumlu cerrahımız günaydın.." diyor Aksel koridorun başından yanıma gelirken.

"Günaydın Aksel."

"Nasılsın dün geceye göre iyi misin?" diyor dün hastaneye gelmemizi hatırlatarak.

"İyiyim iyiyim.." biraz duraksayıp asistanlarıma dönüyorum. "Haa bu arada bugün ki asistanların; Ege ve Işıl.."

"İyi bakalım.. Hadi gençler takip edin de bizi bekleyen hastalarımızın yanına gidelim."

Aksel önden Işıl ve Ege'de arkalarından giderken, diğerleri de verdiğim görevler için yanımdan ayrılıyorlar.

Koridorda ilerleyip, ameliyatların yazıldığı olduğu panoya bakıyorum. "Bugün ameliyatın yok sanırım.." diyor Kerem gülümseyerek yanıma gelip ellerini üniforma cebine sokarken. "Gel bahçeye çıkalım biraz.."

İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)Where stories live. Discover now