Yeni kapağımız için icheda adlı kişiye çok çok teşekkür ederim🙏 tam istedigim gibi bir kapak olmuş💕
İnstagram; is_arkadasim
İyi okumalar :)
**
HATIRLATMA;
"Gülümseyin bak hee.. Hatta peynir diyin peynir! Somurtuk çıkmayın fotoğrafta.." diyor Can yine tüm neşeli halleriyle..
Hepimiz Can'ın sözleriyle birlikte gülmeye başlarken, hemşire 3 den geri saymaya başlıyor.
"Üç, iki, bir.. Gülümseyiiin!"
**
2 Hafta Sonra
Size şuan ki durumumu nasıl anlatsam..
Resmen evde el bebek gül bebek günleri geçiriyorum!
Nurgül her sabah gelip ev işlerini hallediyor üstüne bir de Kerem eve gelene kadar başımda nöbet tutuyor!
Bende ne yapayım işte yan gelip yatıyorum! Bu gidişle tüm hamileliğim boyunca 30-40 kilo alacağım herhalde..
Yani tamam, birilerinin benim için endişeleniyor olması güzel bir şey evet ama.. Çocuk da değilim ki ben! Hayır onu bunu bırakın işe gidemiyorum ya işe!
Ücretsiz izine çıkarttılar beni.. Hemde ne kadar süre biliyor musunuz? Bir buçuk sene!
Birisi de gelip bana sormadı biz böyle böyle düşündük sen ister misin diye..
Beni benden daha çok düşünüyorlar yemin ederim!
"Anneciiim.." Alya koşturarak mutfaktan yanıma geliyor.. "Bak biz Nurgül teyşemle kurabiye yaptık." diyor elinde ki kurabiyeden bana ısırttırırken.
"Mmh.." gözlerimi kapatıp başımı beğenmiş şekilde hafif sağa sola sallıyorum. "Enfes olmuş güzelim benim.. Kardeşin de çok beğenmiş bak öyle söylüyor.."
"Ee tabi ağzının tadını biliyoy benim kaydeşim.."
"Kesinlikle.."
Alya tekrar poposunu sallaya sallaya bu sefer yukarıya çıkarken bende oturduğum yerden kalkıp mutfağa Nurgül'ün yanına geçiyorum. "Ya Nurgül bırak Allah aşkına şunları.. Ben toparlarım ya!"
"Yok Zeynep Hanım olmaz öyle.. Hem bebeğinizin sağlığını düşünün." diyor etrafı toparlamaya devam ederken.
"Ya bari ben iki kahve yapayım da karşılıklı oturup da bir içelim! Hem sen bana fal bakarsın ha ne dersin?"
"Kahve olmaz Zeynep Hanım! Ben size bir portakal suyu sıkayım onu için siz.. Oh mis gibi bol vitaminli.."
Eeh ama.. O olmaz bu olmaz, onu yapma bunu yapma ne olacak benim bu halim ya! Portakal suyu içmekten her yanım şişmeye başladı..
Çok kilo aldırıyor hamilelikte şu caanım portakal suyu..
"Yok Nurgül yok.. Hiç söylemedim varsay." diyorum gülümseyerek mutfaktan çıkıp merdivenlere yönelirken.
Hep sizin yüzünüzden bu başıma gelenler.. Salak merdivenler! Ne yuvarlıyorsunuz beni.. Pis cani basamaklar!
Kapıyı tıklatıp içeriye giriyorum. "Kızım?"
"Gel annecim gel.." oyuncak mutfağından iki fincanı tepsisine koyup bana sunuyor. "Şekeyli kahve yaptım sana.."
Tepsiden bir fincanı elime alıp hayali bir yudum alıyorum. "Mmh canım da nasıl kahve istiyordu anlatamam.."
YOU ARE READING
İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)
Fanfiction"Ve yine hastanedeyim , hala alışamadım her ne kadar vakit geçirsem de bu ortama... Yani tuhaf değil mi? Birileri ölürken birileri doğuyor.. Kiminin kahkaha sesi, kiminin acı çığlığı yankılanıyor bu koridorlarda... Ve belki de bir aşk doğar bu ç...
