İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)

14| Kıvırcık ve Pırasa

Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.

04.09.2016

**

İyi okumalar

"Antalya'ya mı ?"

Gözlerini böyle kocaman kocaman belertme ama sevgilim ya.. "Evet.." diyorum başımı sallayarak.

"Ne için?"

Ne için olabilir sevgilim tabi ki bayram için yani..  O kadar zeki insansın düşünemiyor musun bunu ? Tabi ki düşünüyorsun zaten bu kadar zeki olmasan estetik cerrahı olmazdı benim sevgilim.

Şuan bana attığı bakışlardan gerçekten tedirgin olmaya başladım ama bayramda Antalya'ya gitmezsem de sorun çıkar aslında gidersem de sorun çıkar hangisi daha az sorunlu olur diyorsanız bilemiyorum ama emin olun hangisi daha az sorunlu olursa ona karar vermeliyim. Bence ben en iyisi susayım..

"Bayram için sevgilim.." diyorum sesim küçük masum çocuk sesi gibi çıkarken.

"Koskoca 4 gün boyunca ayrı mı kalacağız Zeynep?"

Sayılı gün çabuk geçermiş sevgilim.. Desem de aslında hiç de çabuk geçmez hele ki okul günleri, iş günleri, sevgilinle ayrı geçen günler hiç geçmez!!

"Sanırım evet.."

Derin bir nefes alıyor. "Sanırım mı? Sanırım falan deme bence Zeynep çünkü gerçekten koskoca 4 günümüz ayrı geçecek. Sensiz 4 koca gün.."

Sinirden çene kasları gerilmişken, bir şeyler söyleyip sakinleştirmem gerekiyordu ama ne yapacağımı bilmiyordum ve bu yüzden de  bir şey söylememeye karar veriyorum.

Dışardan sakin fakat aslında Kerem'inde benim de içimiz de fırtınalar kopan yolculuğumuzu bitirip hastaneye geliyoruz. 

"Ben odamdayım." diyor yanımdan suratsız bir şekilde ayrılırken.

Bon odomdoyom! Bak bak bak.. Öküz!

Sadece bunu söylemişti; "Ben odamdayım" neden bu kadar abarttı ki? Sanki ben Kerem'den ayrı kalmak için bahaneler üretiyormuşum gibi trip atıyor resmen. Bende istemiyorum Kerem'den ayrı kalmayı, onsuz koskoca dört gün geçirmeyi.. Ama annemle babamı da çok özledim onları da ziyaret etmek istiyorum.

Hemen hemen beş dakikadır hastanenin girişinde dikildiğimi fark etmemle odama doğru yürümeye başlıyorum.

Saat 10:00 da bir sezeryan doğuma girdikten sonra öğlene kadar ortalık çok sakindi. İçim Kerem'le böyle ayrı kalmaya el vermediği için Kerem'in yanına gitmeye karar veriyorum.

"Birisi gelirse ben Kerem Bey'in yanındayım." diyorum odamdan çıkıp sekreterimi bilgilendirirken.

"Tamam Zeynep Hanım.." Sekreterimin yanından ayrılıp Kerem'in odasına ilerliyorum.

Kerem'in ağzından;

"Abicim biraz fazla gitmedin mi kızın üstüne sonuç olarak ailesinin yanına gidip gelecek.." 

"Ya Can koskoca dört gün ya dört! Sen benim için Zeynep'siz dört gün ne demek biliyor musun!?"

"Abicim bak sen yine de bu kadar kızın üstüne gitme, hem bak ben Zeynep'i liseden beri tanıyorum o böyle ailesine bağlıdır böyle günlerini hep ailesiyle geçirir.."

Fazla mı gittim acaba gerçekten üzerine. 

Çok gittin tabi,  kız altı üstü ailesinin yanına gidecek.. Ama dört günde çok ya. .Ben özlerim güzelimi.. "Tamam Can tamam.."