İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)

23| Ben Daha Çok..

Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.

07.09.2016

**

Off bunaldım ama gerçekten ya. Ağlayacağım şimdi yemin ederim, ne kadar kararsız kuzenim ve arkadaşım var benim..

"Off Yağmur yeter! Saçımı bir salıyorsun bi topluyorsun cidden yeter.."

"Yaa Zey mızmızlanma ya.." diyor az önce onuncu kez saldığı saçımı tekrardan toplarken.

"Zeynep ben vazgeçtim, siyah elbiseyi giyme.. O ne öyle cenazeye gider gibi.." dolaba tekrar dönüp göz atıyor. "En iyisi sen, geçen benim sana hediye ettiğim çiçekli elbiseyi giy."

"Ayy tamam Melis..  Off Yağmur yeter sende halle artık şu saçlarımı."

"Zey bi dur yaa.."

Sıkıntı ve çaresiz bir şekilde oturmaya devam ederken Kerem'in aramasıyla Yağmur ve Melis'i etrafımdan uzaklaştırıp telefonu açıyorum..

"Güzelim? Ne yapıyorsun bakalım?"

Sıkıntılı bir şekilde ofluyorum. "Kızlarla uğraşıyorum.Yağmur sende bi dur yaa!" diyorum çemkirerek halâ saçlarımla uğraşan Yağmur'a şakadan sinirle bakarak.

Kerem tam bir şey söyleyeceği sıra da telefonun elimden Melis tarafından alınmasıyla "Ne oluyor be manyak" bakışları atıyorum..

"Kerem'cim bizim şimdi Zeynep'i akşama hazırlamamız lazım. Çok öpüyormuş Zeynep'te seni. Hadi görüşürüz.." diyor pat diye telefonu kapatırken çocuğun suratına.

Ama ne güzel konuşuyorduk biz ya. Uyuz!

"Eveet şimdi devam edebiliriz.." diyor somurtan yüzüme öpücük kondururken..

Daha fazla dayanamayarak bende gülmeye başlıyorum.. "Uyuzsun kuzen.. Uyuzun önünde gidenisin hemde.."

**

Ayy çalıyor vallahi kapı çalıyor..

Sakin kızım Zeynep 4 nefes 1 ıkınma.. Ay hatlar karıştı bunu doğumda yapıyorduk..

"Kızım hadi kapıyı açsana.." diyor annem neyi bekliyorsun bakışları atarak.

"Ha? Hıı şey tabi tabi açıyorum.."

Ben önden annemler de arkamdan gelirken son kez derin nefes alıp kapıyı açıyorum. "Hoşgeldiniz.."

"Hoş bulduk Zeynep'cim.." diyor Sevim annem sarılarak..

"Hoşbulduk Zeynep kızım.."

Ahmet babamlada sarıldıktan sonra onlar içeriye geçerken bende kimse görmeden Kerem'e sıkıca sarılıp elindeki çiçek ve çikolataları alıyorum..

"Güzelim çok güzel olmuşsun.."

Bakışlarımla baştan aşağıya süzüp gülümsüyorum. "Sende çok çok yakışıklı olmuşsun sevgilim.."

"Hıı öyle mi?"

"Evet sevgilim öyle ama biraz daha burada oyalanırsak babam beni sana vermeyecek. O yuzden hadi geçelim içeriye.." kapıyı tam kapatacağım sıra da fark edilmeyi bekleyen Can  ve Barış'ı görünce kısık sesle gülmeye başlıyorum. "Sizde hoşgeldiniz.." diyorum Can ve Barış'a sarılırken..

"Çok güzel olmuşsun Zeynep.."

"Benim kuzen şanslı çocuk valla.. Kaptı gül gibi kızı.." diyor Barış Kerem'e dalga geçer gibi bakarak.

"Çok kibarsınız beyler.."

Elimde ki çiçekleri ve çikolataları masanın üzerine bıraktıktan sonra bende kızların yanına geçiyorum..