İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)

8| Melekler Seni Bana Yazmış

Bölüm yeni eklemeler ve düzenlemeleri ile yenilendi.

20.08.16

**

"Kerem seni seviyorum.."

N-ne ? Zeynep bana beni sevdiğini mi söyledi ben mi yanlış duydum?

Zeynep de beni seviyor.Evet be evet tek istediğim şey aşkımın karşılıksız olmamasıydı ve gerçek oldu.

Zeynep bana aşık..

Zeynep'in ağzından ;

Ahh evet sarhoşluğun vermiş olduğu bir özgüvenle ititraf ettim aşkımı , pişman mıyım? Hayır.

Şu anda tek isteğim.. Kerem'den de beni sevdiğini duymak.

"Aşk diye bişey yaşıyorum.. Ne tek taraflı demeye dilim var, Ne de karşılıklı olduğuna ispatım…" -Elif Şafak

Ama artık öğrenmek istiyorum, onunda bana karşı ne hissettiğini bana ne gözle baktığını bilmek istiyorum !

Arabanın koltuğunda yan dönüp yüzümü Kerem'e çeviyorum.Vereceği cevabı gözlerinin içine bakarak duymak istiyorum; çünkü gözler asla yalan söylemez.

Kerem derin bir nefes alıp tam bir şey söyleyecekken vazgeçiyor. Onun yerine yüzüme yaklaşıp dudaklarıma küçük bir öpücük konduruyor.

Ha ? Kerem beni öptü, beni öptü o da beni mi seviyor yani ?

Hadi artık bir şeyler söyle Kerem.. Bana gerçekten beni sevdiğini kanıtlayan bir cümle, bir kelime..

"Zeynep seni o kadar seviyorum ki, seni görmediğimde hayat duruyor benim için...Ben hayatımda ilk defa aşık oldum, senden önce ki hayatım da serserinin tekiydim, sen geldin ve değiştirdin beni .. İyi ki de geldin.. Yepyeni bir Kerem SAYER oluşturdun. Kimsenin daha önce görmediği, tanımadıği, duymadığı bir Kerem SAYER. İyi ki hemen kabul ettim bu hastanenin teklifini, şayet seni bulamasaydım ben kendimi bulamazdım ve asla aşkı tadamazdım.. Seni seviyorum Zeynep.."

Daha fazla istemedim konuşmasını, sadece dudaklarına odaklanıp  öpmeye başlıyorum.

O kadar mutluyum ki şu an, Kerem beni öpen ilk ve tek adam. Ve artık ikimizde biliyorduk birbirimizi ne kadar sevdiğimizi, aşık olduğumuzu..

Dudaklarımızı ayırdığımızda Kerem'de ben gibi sırıtıyordu.

"Seni seviyorum.."

                                                                     
****

Ahh ! Başım çatlamak üzere ! Dün o kadar içmişim ki hem dün geceye dair birşey bile hatırlamıyorum hem de yorgunluktan ölüyorum. Eve bile nasıl geldim bilmiyorum !

Desem yalan olur, düne dair hayatım da hiç unutmayacağım şeyler oldu sizce unutmam mümkün mü? Beni öpüşü, sözleri.. Herşeyi beynime kazılı.

Ama başımın çatlamak üzere olduğu malesef ki doğru ..

Yataktan kalkıp aynanın karşısına geçiyorum.

Bir an vallahi korkuyorum bu ben miyim diye.. Uykusuzluktan şişmiş gözler, kabarmış kıvırcık bukleler, bütün  makyajı akmış öcü gibi bir surat..

Hemen banyoya gidip yüzümde ki akmış makyajı temizliyorum daha saat erken olduğu için de duş alıyorum. Odama gidip üzerimi değiştirecekken aşağıdan tanıdık sesler ve enfes kokular geliyor ama üzerimde bornoz olduğu için inip bakamıyorum bu yüzden ilk önce giyinmeye karar verip odama giriyorum. Altıma kırmızı bacaklarıma yapışan bir pantolon ve üzerine de krem dantel kısakollu bir üst giyiyorum.. Saçlarımıda kurutup maşayla biraz buklelerimi düzelttikten sonra salık bırakıyorum. Makyaj olarak  yine sadece rimel, eyeliner ve belli olmayan bir ruj sürüyorum.