İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)

33| Sevişmek İçin Beklemek

Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.

21.06.2017

***

Nikah dairesinde işimizi hallettikten sonra hala şaşkınlığımı atlatamamış şekilde arabaya biniyoruz.. "Kerem resmen tüm hazırlıklar için 23 günümüz var.." diyorum saf saf Kerem'e bakarak.

Şen şakrak bir halde gülmeye başlıyor. "Güzelim tamam işte ne güzel.."

"Halletmemiz gereken bir sürü şey var.."

"Hallederiz bitanem sen sakin ol."

Ay birisi çıkıp bana şu adamda ki rahatlığın kaynağını anlatsın, Allah aşkına ya.. Ben diyorum ki 23 günümüz var adam diyor ki olsun hallederiz..

Eve geldiğimizde ceketlerimizi yerleştirip içeride bizi bekleyen Sayer&Yılmaz ailelerinin yanına geçiyoruz.. "Hoşgeldiniz.."

"Ee ne yaptınız nikah tarihini?"

"Ayy aynen, inşallah yakındır aldığınız tarih.."

Destur bismillah kapıdan anca adımımızı attık.. İnsan önce bir hal hatır sorar, oturun bir soluklanın der.. Karnınız aç mı, bir şeyler yemek ister misiniz diye sorar.. Ama yok, varsa yoksa nikah, düğün!

"İşte biz nikah için işlemleri falan yaptık sonra nikah dairesine geçtik adam dedi ne zamana istersiniz dedi Kerem'de yakın bir zaman olsun dedi, görevli baktı deftere bayağı  bir kurcaladı falan.. Hani yani ben 2 ay sonra için falan bekliyordum.. Bu böyle pat diye oldu yani bir anda tamam demiş  olduk.. Ne bilelim sonuçt..."

Benim çenem durmak bilmezken iyice saçmalamaya başladığım konuşmamı babamın sesi bölüyor. "Kızım tamam anladık, sonuç ne? Ne zamana aldınız?"

Babamın cümlesinin bitmesi üzerine yeniden taramalıya bağlamış şekilde hızlı ve düşünmeden konuşmaya devam ediyorum. "İste bende tam olarak olayın orasına gelecektim babacığım ama senin lafın giriverdi araya.. Neyse işte adam bir bize  baktı  bir deftere  baktı  sonra döndü dedi ki bu ayın 26'sı.. Bizde tamam demiş olduk ama hiç bir art niyetimiz yoktu yani.. Sonuçta 1 ay sevişmek için bekleyen insan 2 ay da bekleyebilir değil mi ama..?

Az önce anne babalarımızın yanında ne dedim ben?!

•°•°•°•°•°•°•

Sabah telefon alarmımın 06:30 da çalmasıyla inanılması güç şekilde yataktan fırlıyorum..

Kerem saat 07:30 da geleceği için rahat bir nefes alıp herkesin uyumasını fırsat bilerek banyoya geçiyorum ve küvete sıcak suyu doldurup her zaman yaptığım gibi suya papatya yapraklarından atıp içine giriyorum.

İşte bunu çok seviyorum. Tüm negatif düşünceler akıp gidiyor sanki zihnimden..

Yaklaşık yarım saat kadar küvetin içinde durduktan sonra duşumu alıp çıkıyorum. Odama geçip üzerime rahat birşeyler giydikten sonra saçlarımı kurutup kıvırcık halleriyle salık bırakıyorum..

Herkes hala uyduğundan dolayı aşağı inip güzel bir kahvaltı hazırlamaya başlıyorum..  "Çay hazır, portakal suyu hazır, omletler hazır, masa hazır, domatesler hazır.. Mm tamam ya herşey hazır.." diyorum kendi kendime şarkı ritmi mırıldanarak. "La, lara, la, ta, ta tata, lara, tata, la.."

"Oo kıvırcığım keyifler yerinde sanırım, masalar hazırlanmış, şarkılar mırıldanılıyor falan.." anneannemin sesiyle bir anda irkilerken dün yaptığım saçma konuşmanın ardından yüzüne bakmaya utanıp bir şeyler kesmeye devam ediyorum.