Bölüm yeni düzenlemeler ve eklemeler ile yenilendi.
05.09.2016
**
Kerem'in ağzından;
Bugün tam 4 ay oldu. Zeynep ile birlikteliğimizin 4. ayı bu benim için o kadar uzun bir zaman dilimi ki her günümü onunla geçirmek için çabaladım, birlikte gülmek, birlikte eğlenmek için..
Zeynep'i senelerdir tanıyorum sanki, her şeyini, her huyunu, en sevdiği yemeği, rengi, çiçeği, müziği, onu en çok üzen şeyi, korkularını her şeyini biliyorum. Onu ne kadar çok sevdiğimi bildiğim gibi..
"Ee abicim yarın ne yapıyoruz ?"
"Anlattım ya Can.." diyorum bıkmış şekilde yüzüne bakarak.
"Eminsin yani?"
Emin değilim.. Kerem'im ama yine de sen bilirsin!
Biliyorum biliyorum.. İğrençti!
"Kardeşim sonra pişman olacağın işler yapma, Zeynep'i de üzersin, kendin de üzülürsün.." diyor Barış son kez aynı şeyleri yinelerken.
"Barış! Ben kararımı verdim bence çok bile bekledim.."
Zeynep'in ağzından;
İşte aylardır beklediğim gün yaklaşıyor.
Yarın doğum günüm ve ben Kerem'in bana ne gibi bir sürpriz yapacağını çok merak ediyorum. "Melis?"
"Efendim Zeynep?" laptoptan başını kaldırmadan bir şeyler yazmaya devam ediyor. "Ne oldu?"
"Yarın ne yapıyorsun ?" Melis'ten planı öğrendim öğrendim, öğrenemedim başka da kimseden öğrenemem.
"Yarın biz Barış'la büyük adaya gideceğiz.."
Büyük ada mı? Benim doğum günümde.. Kesin uyduruyor! "Hıı büyük ada diyorsun.. Peki.. Yağmur'ları biliyor musun onlar ne yapacaklarmış?"
"Valla tam bilmiyorum ama sanırım Can, Yağmur'u ailesiyle tanıştırmaya götürecekmiş."
Şaka şaka.. Şaka yapıyor yani kesin! "Neyse ya ben odama çıkıyorum."
Odama çıkıp yatağın üstünde duran telefonuma bakıyorum.
Kerem iki kere aramış, merak etmemesi için geri arıyorum. "Sevgilim?"
"Güzelim iki kere aradım açmadın merak ettim iyi misin?"diyor hafif korkmuş bir ses tonuyla birlikte.
"İyiyim iyiyim.. Aşağıdaydım da ondan duymamışım."
"Tamam güzelim ben sana yarın İstanbul'da olamayacağımı haber vermek için aramıştım."
İstanbul'da değil misin ! Sen.. Benim doğum günümde..
Ha sıçtırı bok oradan!
"Neden? Yani nereye gidiyorsun?" diyorum ses tonumu sakin tutmaya çalışarak.
"Bursa'da anneannem rahatsızlanmış onun yanına gideceğim." derin bir nefes alıyor. "Zeynep ne oldu?"
Ne mi oldu? Yarın doğum günüm ve Allah'ın bir kulu da hatırlamıyor.. En sevdiğim adam bile !
"Yok bir şey! Neyse sonra görüşürüz kapatıyorum.."
"Görüşürüz."
Telefonu kapatıp aşağı mutfağa iniyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İŞ ARKADAŞIM (Tamamlandı)
Fanfiction"Ve yine hastanedeyim , hala alışamadım her ne kadar vakit geçirsem de bu ortama... Yani tuhaf değil mi? Birileri ölürken birileri doğuyor.. Kiminin kahkaha sesi, kiminin acı çığlığı yankılanıyor bu koridorlarda... Ve belki de bir aşk doğar bu ç...
