SOTD: Wonderwall by Oasis
POV. Katey
"Ik zie je over anderhalve week weer," glimlach ik. Mam knikt met tranen in d'r ogen. Ze trekt me in een knuffel. Ik druk een kus op jaar wang en loop de gate in. Ik stap het vliegtuig in en doe mijn oortjes in. Ik ben op weg naar Australië en ga Ashton en Nikki weer zien. Ik heb er zoveel zin in en ik vraag me af of er nog iets is gebeurd tussen Nikki en Ashton. Ik weet niet wat Nikki van Ashton vindt, maar het is overduidelijk dat Ashton haar leuk vindt. Ik open Spotify en zet Alive aan van One Direction. Net als mijn ogen bijna dicht vallen, gaat er iemand naast me zitten. Ik kijk op en zie dat het een jongen is met blond geverfd haar is met een bloemenkroon erin. Hij heeft een pilotenzonnenbril op en heeft een vriendelijke glimlach op zijn gezicht.
"Hey," zeg ik. Hij kijkt me aan en zet zijn bril af. Mijn mond zakt open en ik val stil.
"Kian?" Hij knikt glimlachend.
"Hey, ben je fan?" vraagt hij. Ik knik langzaam. Kian fucking Lawley zit naast me in het fucking vliegtuig.
"Wil je een foto?" Ik knik en pak mijn telefoon en zet m'n muziek snel af. We maken twee foto's waarop een we glimlachen en de andere we de 'crab face' doen. Ik bedank hem.
"Welke muziek had je op?" Ik laat mijn Spotify zien waar One Direction op open staat. Hij hapt naar adem.
"Oh mijn god, Niall is zo cute," fluistert hij gillend, zodat niet iedereen in het vliegtuig hem hoort. Ik lach en knik.
"Ik ben meer een Liam girl," zeg ik. Hij oakt zijn telefoon en laat zijn achtergrond zien. Een collage van Nialls hoofd is te zien op zijn scherm. Ik begin te lachen. Hij grinnikt.
"Wat is jouw achtergrond?" Ik laat mijn achtergrond zien en glimlach als ik een foto van Ashton en ik glimlachend opstaan. We hebben die gemaakt een dag van te voren dat hij ging.
"Is dat je vriendje?"
"Nee, een vriend van me. Ik ga hem nu bezoeken in Australië," zeg ik.
"Is hij verhuisd?" Ik schud mijn hoofd.
"Nee, hij heeft bloedkanker en moet voor verdere behandelingen naar Australië toe. Hij is er nu denk ik ongeveer een maandje," zeg ik en midden in mijn verhaal slaat mijn stem over.
"Oh sorry," zegt hij en trekt me in een knuffel.
"Maakt niet uit," mompel ik en weeg een verloren traan weg.
"En jij? Waarom ga jij naar Australië?"
"Ik en Jc hebben daar vanavond een show, maar ik was mijn paspoort kwijt en moest een vlucht later," grinnikt hij. Ik lach.
"Sukkel," lach ik. Hij glimlacht en haalt zijn schouders op. Het is een paar seconden stil als ik mijn oortje omhoog hou.
"Muziek?" Hij knikt en stopt het oortje in zijn oor. Better Than Words speelt zich af. Als het album af is gelopen, val ik langzaam.
Ik schrik wakker van een stem die zegt dat we zijn geland. Ik open mijn ogen en kijk recht in die van Kians.
"Hey, we zijn er," zegt hij. Ik sta op en pak mijn tas. We lopen het vliegtuig uit.
"Welke kant ga jij op?" vraag ik. Hij wijst een kant op waar een man staat met Kians naam erop.
"Oh ik moet de andere kant op."
"Zullen we nummers uitwisselen?" vraagt hij. Ik knik. Snel wisselen we onze nummers uit en zeggen dan gedag. Ik loop naar een groep mensen die wachten op mensen die het vliegtuig uit komen. Ik zie Nikki staan en loop erop af.
"Hey hoe is het?" vraag ik en knuffel haar.
"Goed en met jouw?"
"Ook goed, is Ashton in het ziekenhuis?" ze knikt.
"Hij had een behandeling," zegt ze. We stappen in de auto en rijden naar het ziekenhuis. Terwijl we naar zijn kamer lopen, wordt Nikki continue door collega's begroet.
"Ik denk wel dat zijn behandeling al klaar is," zegt Nikkie waarop ik knik. Langzaam maak ik de deur open. Ashton zit rechtop in bed en scrolt door zijn telefoon. Spontaan krijg ij tranen in m'n ogen. En omdat ik hem lang niet meer heb gezien en omdat hij er slecht uit ziet.
"Ash!" gil ik, waardoor hij opkijkt en een enorme glimlach krijg. Hij slaat zijn armen open.
"Kate," zegt hij en ik storm in zijn armen. Langzaam aan wordt zijn shirt nat.
"Ik heb je zo gemist," huil ik in zijn nek. Zijn handen wrijven over m'n rug heen.
"Ik jouw ook Katey," zegt hij zacht en ik hoor zijn stem over slaan.