"Hearst will never be practical, until they are mad. Unbreakable"
Ik lachtte mij kapot.
Letterlijk.
Want, een dag later lag ik te hyerventileren in mijn bed.
Mijn zware ademhaling was het enigste wat je hoorde in de stille ziekenhuiskamer.
Ik voelde mij kapot.
Ik was ook kapot.
Alsof, ik nooit gerepareerd was.
Maar, dat was ik ook nooit.
Want gebroken meisjes, blijven gebroken.
Jullie gaan mij morgen of overmorgen zo erg haten.. :')
IK BEN NIET BANG Marathon^^