Ik ben niet bang

-Maandag-

"Open your eyes, reset your mind"

'Papa. Jacob is zo schattig. En lief. Ik wou dat je nu jou ogen opende en hem goedkeurde zoals je altijd al wou doen, als ik een vriendje zou krijgen. Het maakt mij niet uit als je hem niet goedkeurd. Jij zei altijd: "Zolang hij alles voor je doet, is hij het waard". En hij doet alles voor me, papa! Alles om een glimlach op mijn gezicht te krijgen.'

De stilte sprak voor mijn vader en ik zuchtte diep.

Ik zal geen antwoord krijgen.

Ik wil gewoon een knuffel.

Van mijn papa.

Een snik verliet mijn mond, voor de zoveelste keer in deze dagen.

Huilend viel ik met mijn gezicht neer op zijn schoot en pakte even wat later zijn hand.

Nog steeds snikkend vroeg ik hem wat.

'P-papa? Beloof jij mij, b-bij ons te blijven?'

Het enigste wat ik terug kreeg was een kneepje.

Opgewonden keek ik hem aan, en veegde ondertussen mijn tranen weg.

Ik kreeg een kneepje!

Misschien, werd hij wel wakker!

Maar, ik kon wel weer opnieuw in huilen uitbarstte toen een eindeloze, eentonige piep de kamer vulde.

Hij had zijn belofte verbroken.

Opgedragen aan Unlessenger ♡