Met ingehouden adem, had ik liggen luisteren naar het kloppende hart van mijn vader.
Hij was in slaap gevallen, terwijl ik met natte wangen tegen hem aan lag.
Mijn vader gaf veel om me.
Mijn moeder natuurlijk ook.
Maar, het was mijn vader waarbij ik mij veilig voelde.
Mijn held.
Mijn papa.
Ik hou van hem.
Zielsveel.
En ik zou hem niet kunnen missen.
Maar, het gaat er slecht aan toe in de familie.
Mijn vader en ik zijn ziek.
Mijn vader, hij heeft kanker.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Ik ben niet bang
PoesiaHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...
