"You know my name,not my story"
Mijn ogen sperren zich wijd open.
Tranen biggelen over mijn wangen.
Zweet drupt op mijn dekbed.
Mijn haren zijn vet en voelen vies aan.
Bang kruip ik in elkaar.
Hij moet mij met rust laten.
Waarom laat Jacob mij niet met rust?
Ik zit al twee jaar bij hem in de klas.
Ik ben al drie jaar lang ziek.
En nu pas ziet iemand het.
Nu pas ziet Jacob, de grootste player van de school het.
Maar, waarom hij?
Hij hoeft niet te weten, dat ik ziek ben.
Want, ik ben ziek.
Lichamelijk.
En,
Geestelijk.
YOU ARE READING
Ik ben niet bang
PoesiHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...
