"A person Who truly loves you is Someone Who see the pain in your eyes,while everytime else believes in the smile on your face"
Een wit, leeg plafond staart mij aan, als ik mijn ogen open.
Ik knipper een paar keer, om alles goed te zien in het donker.
Het is echt pikkedonker, en ik vraag me af hoe ik in hemelsnaam in het ziekenhuis ben gekomen.
Totdat, ik beweging voel en hoor dichtbij het ziekenhuisbed en laat mijn ogen daarnaartoe glijden.
Een jongen ligt te slapen half met zijn hoofd op mijn ziekenhuisbed, en half op een stoel met de rest van zijn lichaam.
Hij heeft een arm voor zijn gezicht liggen, maar ik herken hem meteen.
De dure merkleding.
Het bruine haar, dat epress in de war is gebracht met een beetje gel.
Het is diegene die mij naar het ziekenhuis heeft gebracht.
Jacob.
Jacob McField.
YOU ARE READING
Ik ben niet bang
PoetryHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...