"No matter where she is, she is still here. In my heart."
Haastig beende ik mij naar de wachtruimte, waar een bezorgde vrouw en man staan.
De vrouw heeft krullend donkerbruin haar en de man geen.
Ik herken de ogen van de man, ze lijken zo erg op de ogen van Lente.
Maar, de ogen van Lente zijn een tint donkerder.
De ogen van de man kijken mij levendiger aan.
Ik stap naar voren en schudt de hand van Lente.
'Ik nam aan dat jij het vriendje van Lente was.' Zei de vrouw goedkeurend en glimlachtte warm naar mij.
'Ja. Ik zou alles voor haar doen. Maar, wat is er aan de hand mevrouw en Meneer Flow?'
'Lente, heeft deze nacht een hart stilstand gehad.'
En toen stond mijn hart even stil.
YOU ARE READING
Ik ben niet bang
PoetryHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...
