Ik ben niet bang

-Woensdag-

"I Am falling in love, and it doesn't hurt"

Met uitpuilende ogen kijkt hij mij aan.

Hij wrijft in zijn ogen, en nog een keer.

Ongeloof is af te lezen van zijn gezicht.

Ik had langs het klaslokaal gelopen.

Hij had met zijn hoofd in zijn armen gelegen, alsof hij afgezonderd van de wereld was.

Ik zet een stap naar voren, waardoor ik de afstand tussen ons verklein.

Maar, al voordat hij het kan bevatten heb ik mijn armen om hem heen geslagen en mijn gezicht in zijn T-shirt gedrukt.

En snik verlaat mijn mond.

Hij staat er zo, verstijfd en verward bij.

En uiteindelijk slaat ook hij zijn armen om mij heen.

'Dankje.' Bracht ik gesmoord uit, terwijl nog een snik mijn mond verliet.

Waarom besef ik mij nu pas, dat hij niet slecht voor mij is?

*luistert naar het gejuich*
*stilte*
*krijgt geen gejuich*
*mompelt dat ze stopt met het boek, als niemand het toch leest*
*loopt verdrietig weg*

Dus? Ship naampjes?

HIHIHIHIHIHIHIHIHIHIHIHI!!!

^^

ZIJN MENSEN BLIJ MET DIT HOOFDSTUK?

GEEF ME EEN J!

GEEF ME EEN A!

EN DAN KRIJG JE! ;JA!!!!!!!!!!

XD