"If it stopped... Would you miss me?"
Help me.
Hij had daar gestaan, wezenloos naar mij zitten staren.
En ik had teruggekeken.
Een stilte had geheerst.
Totdat hij in beweging kwam.
Want toen kwam ik ook in beweging.
De stilte werd opgeheft en ik was mijn kamer ingevlucht.
Het ziekenhuis gewaad had om mij heen gedrapeerd.
En ik voelde zowat, dat hij gekwetst was.
Maar, het allerergste is; Ik heb zijn woorden gehoord.
ESTÁ A LER
Ik ben niet bang
PoesiaHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...
