"One boy, thousand feelings"
Als ik mijn ogen open, besef ik mij dat het vrijdag is.
Ik was gisteren gewoon in mijn eigen bed in slaap gevallen.
En nu word ik wakker in mijn eigen bed.
Slaperig wrijf ik in mijn ogen en sta op.
Even kijken bij "Jacobje".
Met een glimlach op mijn gezicht sluip ik naar zijn kamer toe.
Het is denk ik iets te vroeg om half zeven naar zijn kamer te gaan.
Maar, ik wil dat schattige, slapende gezichtje zien.
Maar, als ik zijn kamer binnen sluip zijn, zijn ogen open.
We naderen het einde...
YOU ARE READING
Ik ben niet bang
PoetryHaar ogen glinsteren. Niet van blijdschap en vreugde. Maar, van verdriet en pijn. Even omvat mijn hand, lieflijk haar zachte wang. Mijn hoofd komt dichterbij, en ik laat mijn hoofd tegen de hare aan rusten. 'Je kan het. Jij bent sterk. Jij bent míj...