11
“Wag kang malikot kung ayaw mong mapahiya”
What the eff? Ang bang sinsabi nitong Renz na to at bakit bigla-bigla na lang syang nangyayakap? Nangmamanyak yata to eh..
“O-oi Mogi.. anong sinsabi mo? Bibitawan mo nga ako!!” sumbat ko sakanya
“Shh..Wag kang lalabas.. halika dito ka sa sulok .. m…may sasabihin ako sayo” dahan-dahan nya akong hinila papunta sa may dulong corner malayo sa mga tao..
“Hoy! Mogi! Anong kalokohan toh..ha? bi-bitiwan mo ko!” kinakabahan kong sumbat ng maka-pagsolo kami sa may sulok..
Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip na taong to.. mamaya kung anong kahalayan na ang iniisip nito .. lagot ako..
Bigla niyang tinakpan ang bibig ko at mas lalo akong kinabahan .. inilapit pa nya ang labi nya sa may tenga ko at bumulong…
“M..may ano..meron kang.....”
Pinalis ko ang kamay naya sa bibig ko. Shet ano ba nasa isip nito.. kinakabahan ako..
“ANO?!!” sigaw ko sakanya pero tinakpan nya ulit nag bibig ko..
“Alah. Wag kang sumigaw! Meron ka kasing ano sa likuran mo”
“Shit! Ano nga yon? Kanina ka pang ano ng ano!”
Napansin ko na hindi na sya makatingin sakin.. tapos parang nagca-cramps pa ako dahil yata sa ninenerbyos ako sa iniisip ng mogi na toh.. Badtrip.. Ano ba kasing hindi nya masabi.. napansin kong huminga sya ng malalim tas bumulong uli…..
“May stain ka!” bulong nya at ng narinig ko yun pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa ulo dahil sa pagkapahiya..
Ayaw ko pang maniwala nung una at natigilan ako saka ako automatic tumingin sa may likuran ko. At.... Ayun nga kitang kita ko sa may glass window na may bakas ng pagkadalaga ko… Wahhhh.. nakakahiya.. kaya pala parang nagca-cramps ako badtrip dapat next week pa ako dadatnan pero bakit ako bigla nagkameron.. and to make it worst isang lalaki pa at kaklase ko pa ang nakapansin …wahhh… gusto ko na lumubog sa pwesto ko… nakakainis talaga.. napakatakip na lang ako ng mukha sa sobrang hiya… asar!..
“Putek!.. bakit ngayon pa ko nag-karoon. Anong gagawin ko.. hindi ako pwedeng lumabas ng ganito . Wala pa naman akong kadala-dala.” I sighed in frustration
“Pano na nga?” napakamot sa ulo si Renz na tila nag-iisip din .. naiiyak na talaga ako.. sobrang kahihiyan na nga to…
“Ano.. dito ka lang..sandali lang” sabi nya at akmang aalis na.
“T..teka! san ka pupunta? Eh as if namang makaka-alis ako dito noh? Eeehhh… ano ng gagawin ko?” nakakapit ako sa laylayan ng damit ni Renz para pigilan itong umalis..
“Tutulungan nga kita..dyan ka lang babalik ako” at tuluyan ng umalis si Renz.
Wala akong kamalay-malay kung saan sya pupunta. Ano pa nga ba magagawa ko kundi ang magintay at magtiwala kay Renz.. Siete ano ba kasing binabalak nya?
Ouch! Nagca-cramps na naman ako.. Tae naman oh bakit napaaga ang period ko?
Antagal naman ni Renz kanina pa ako dito sa bookstore. San na ba kasi yun nagpunta? Babaha na ng dugo dito.. pinagpapawisan na rin ako ng malagkit. Pano pag hindi na bumalik yung Renz nay un? Pano pag pinagti-tripan lang nya ako? …. Hala wag naman sana.
Maya-maya bumalik na si Renz na may dala-dala. Inabot nya sakin ang isang paper bag.
“Ano to?” nagtatakang tanong ko sa kanya.
“Tignan mo kung pwede.. binili ko”
Inilabas ko sa paper bag ang isang yellow flower pattern dress simple lang sya pero maganda.
“Teka paano ako makakapag-palit? Tsaka.. hello naka-sneakers ako tapos dress binili mo? Hindi babagay baka pag-tawanan ako….” Sumbat ko kahit medyo natouch naman ako dahil pinag-abalahan pa nya akong ihanap ng pampalit.
“Aish. Tumayo ka lang dyan. Itaas mo paa mo”
Lumuhod sya sa harap ko at hinawakan ang isa kong paa. Tapos nagulat na lang ako ng hinubad nya yung isa kong sneakers.
“Oy! Teka anong ginagawa mo?” kaso bago ko pa sya naabutan tumakbo na ulit sya palabas ng bookstore.
Halah! Anong kalokohan nun? Bakit bigla nyang kinuha yung sapatos ko? Mukha tuloy akong tanga dito. Isang Cinderella na may tagos. Kakahiya ang hitsura ko. San na naman ba kasi pumunta si Renz?
After what I feel like ages bumalik din ulit si Renz na may dala ulit paperbag at yung kabiyak ng sapatos ko.
“Halika na!” yaya nya
“Teka san? Tsaka pano pati?”
“Hindi ka ba magpapalit sa cr? binilhan na nga kita ng pamalit. Gusto mo bang dito ka na lang hanggang sa maging pula na yang shorts mo?”
“Ano!!? Teka sasama ka?”
“Ano namang tingin mo sakin?” Syempre dun lang ako sa labas. Sasamahan kita lumabas dito. Sisiguraduhin ko na walang makakapansin sayo. Malapit lang pati yung cr dito. Andun lang sa may corner. Ano? Tatayo ka na lang dyan?”
I was surprised by his unspoken concern. Gagawin talaga nya yun? May pagkamabait naman palang taglay itong mogi na to. Naramdaman ko naman na hinila na nya yung kamay ko palabas ng bookstore.
“T..Teka lang Mogi!”
Tumigil sya tapos inabot sakin yung isa pang paper bag na hawak nya.
“Oh, Eto iharang mo sa likod mo para matakpan. Tapos bilisan mong pumunta dun sa cr.”
Sinunod ko naman sya at ginawang pangharang yung paper bag na dala ko. Napansin ko na sumusunod lang sya sa likuran ko. Binilisan ko ang paglalakad para marating ko agad ang cr. Lumingon pa ako sakanya para Makita ko kung sumunod sya. Bago ako pumasok sa loob nakita ko sya na sumandal lang sa isang tabi pero hindi sya nakatingin sakin.
Pagpasok ko sa loob ng cr. Andami pa ring tao. Agad akong bumili ng napkin sa vendo machine sa loob ng cr. Sinamantala ko ng may nabakanteng cubicle at agad akong pumasok.
Pagbuklat ko nung isang paperbag may lamang kahon ng sapatos tsaka isang maliit na plastic bag. Pagbukas ko nung maliit na plastic bag….
……………………….
O_O
O////O
Kyaaaaaaah! Nakakahiya pati ba naman ito binili nya? Nakaramdam ako ng hiya ng Makita ang isang pink lacy underwear na may ribbon sa magkabilang gilid at napakaseductive ng hitsura. Parang sa mga maghohoneymoon lang ginagamit ang underwear na yun. Never pa akong nakapag suot ng ganitong underwear mukang ngayon pa lang.
No choice ako kundi magpalit all the way. Sinuot ko na rin yung binili nyang dress. Ang bongga infairness marunong pala syang pumili ng damit. Nagulat naman ako nung tinanggal ko yung pricetag. Waaah!
O_O
Php 2520 sa Forever 21 at yung ballerina shoes na binili nya sa Nine West ay may presyong Php 2817
Ang mamahal naman ng binili nya. Kaya nya pala kinuha yung isang pares ng sapatos ko kasi bumili pa sya ng babagay na sapatos sa damit ko. Paano ko babayaran lahat to eh. Hindi pa nga ako nabibigyan ng allowance ko for the next month..waaah ang gastos gastos ko pa naman sa mga libro pero hindi sa mga damit. Kaya kong gumastos ng ganito kalaki kung libro ang bibilhin ko. Kyaaaaah nakakahiya!
After siguro 20 minutes na pagpapalit lumabas na ako at humarap sa salamin. Infairness bagay sakin..hahaha. kasyang kasya pa. bumabagay din yellow gold na ballerina shoes dito sa yellow pattern dress. May sense of fashion naman pala si Mogi..hahaha.
Lumabas na ako ng CR dala dala yung mga pinalitan kong damit. Nakita ko si Renz na nakatayo pa rin dun sa pwesto nya kanina. Nahihiya naman akong lumapit sakanya.
“Ano..ahm..Mogi…” tumingin sya sakin at medyo nanlaki ang singkit nyang mata. Tumitig sya sakin na parang tanga. Nailing naman ako sa titig nya.
“Huy!” tinapik ko sya sa balikat kasi parang lampas yung tingin nya sakin. Nauulol yata.
“Buti nagkasya sayo” bawi nya
“Ang mamahal naman ng binili mo. Tapos bumili ka pang sapatos lahat na lang galing sayo”
“Eh sabi mo hindi bagay yung sapatos dun sa damit kaya humanap ako na partner”
“Eh kasi bakit dress pa binili mo. Hindi naman ako nagpabili nito. Tsaka pwede namang shorts na lang din. Lahat tuloy kailangan ko pang palitan.”
“Eh di ko naman alam ang size ng waistline mo. Atleast pag dress free size. Tsaka teka nga bakit ba reklamo ka ng reklamo. Ikaw na nga binilhan. Ganyan ka ba magpasalamat?”
Natigilan naman ako. Nagtatalo kasi kami habang naglalakad. Medyo naguilty naman ako kasi hindi pa rin ako nagtathank you. Nahihiya kasi ako. Hahahah
“Eh ano.. kasi wala naman akong pambayad ditto. Pwede bang isoli ko na lang bukas? Lalabhan ko na lang” nahihiya kong tanong. Bigla syang tumawa.
“Ahaha. Aanhin ko naman yan? Hindi naman ako nagsusuot nyan. Pero okay lang kung isosoli mo sakin yung underwear cute kasi. Hehehe” he grinned
>////<
“WAAAAAH! B…bastos ka!” hinampas ko sya nung dala kong paperbag.
“Haha. Eh nagkasya ba sayo? Patingin nga!” tumawa sya ng nakakaloko at unti unting lumapit sakin. Hinampas ko sya para hindi tuluyang makalapit. Pinagtitinginan na kami ng mga tao pero sya tawa lang ng tawa.
“Pervert! You are a mosquito pervert!” patuloy ko parin syang hinahampas
“Aray! Teka tama na. masakit na ah! Ouch!”
Tinigilan ko na rin sya sa paghampas kasi yung paperbag na may lamang sneakers ko ang tumatama sakanya. Kahit niloloko nya ako may utang na loob parin ako sakanya. Bigla syang naging seryoso.
“Hindi naman kasi kita sisingilin”
Lalo akong nakaramdam ng hiya, nakakagulo naman ng isipan tong mogi na to. Nakakailang pati kung makatitig.
“Eh hindi ko to matatanggap tsaka ang mahal nito.”
“Eh di hubarin mo na lang. Akina ako na magtatanggal”
Ngumiti sya ng mapang-asar tapos lumapit sya sakin at nagtangkang hilahin pababa yung strap ng suot ko. Lumayo naman ako sakanya.
“Baliw ka!”
“Eh ano ba kasing gusto mong mangyari?” tanong nya sakin
“Kasi ayaw ko magkaron ng utang sayo. Pwede ko bang bayaran ng hulugan?”
“Haha. Isipin mo na lang kasi na regalo ko yan sayo!!”
“EEEEh.. hindi ko matatanggap to.”
“Eh bakit nga kasi?”
“Ah basta”
Hindi kasi ako basta basta tumatanggap ng regalo lalo na kung hindi naman ako humingi. Ayoko ng nagkakaron ako ng utang na loob sa ibang tao na hindi ito nababayaran.
Mukang sumuko naman sya sa pakikipagtalo sakin at nagpakawala ng buntong hininga.
“Oh sige ganito na lang. since hindi ko naman kailangan yung pinambili nyan. Kapalit na lang na maging date kita ngayon araw” he smiled at me.
“WHAAAT!?”