{ကံၾကမၼာ ေစရာ :𝐌𝐌 𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣}

Chapter 46 {အခ်ိဴ ပြဲရဲ႕ စြမ္းအား}

ZAWGYI

#Translated by Irisbellar

   ၿမိဳ႕စားယန္ကို ပိုၿပီး ေနာင္တရ ေဒါသထြက္သြားေစတာက ; သူ႔ဆီကေန အကူညီေတာင္းခံထားၾကတဲ့ ထိုအရွက္မရွိတဲ့လူေတြေတာင္ မက္မြန္ကိတ္တစ္ခုစီ စားၾကရတာကို ေတြးမိလိုက္ခ်ိန္မွာ ပဲ ျဖစ္သည္။ တဖက္ကလည္း  ထိုကိတ္ေတြရဲ႕ အရသာက ဘယ္လိုေလးမ်ား ေကာင္းမြန္ေနမလဲလို႔ စိတ္ကူးမိျပန္သည္။

ဒီေန႔  သူေမ်ာ္လင့္တဲ့အတိုင္း ဘာမွ ျဖစ္မလာေပ ;အဲ့ဒါက သူ အဲ့ဒီကံေကာင္းေစတဲ့ ကိတ္ေလးေတြမ်ား မစားခဲ့ရတာေၾကာင့္မ်ားလား?

ၿမိဳ႕စားယန္ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္းဟန္႔ၿပိး ေျပာလိုက္သည္။
"အဲ့မုန္႔ေတြကို ဧည့္ေဆာင္မွာ ထားလိုက္။. ငါ့ဇနီးနဲ႔ေတြ႕ဖို့ အတြင္းေဆာင္ကို သြားေတာ့မွ ငါကိုယ္တိုင္ သူမအတြက္ ယူသြားေပးလိုက္မယ္."

ယန္ၿမိဳ႕စားလည္း စန္ခ်ာ မႀကိဳက္သူတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္သည္။, ဒါ့ေၾကာင့္ သူဧည့္ေဆာင္မွာ နားေနဖို့ ခုံတစ္လုံး ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ သူ႔အေစခံေကာင္ေလးက ေရေႏြးခ်မ္း တစ္ခြက္ ငွဲ႕ေပးလိုက္သည္။. သူ႔ေဘးနားမွာ ရွိေနတဲ့ အပြင့္ထိုး ပိုးထည္ ေသတၱာဘူးေလးဆီ သူအၾကည့္ ေရာက္သြားၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

အတြင္းထဲက ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေမွးထားခဲ့တဲ့ သူမ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္သြားေတာ့သည္။

ထူးျခားလွပတဲ့ ဝါးျခင္းေတာင္းအေသးေလး တစ္ခုထဲတြင္ မုန္႔အစာသြပ္ ရွစ္ခုကို အစီအရီ ထည့္ထားခဲ့သည္။. သူတို့တစ္ခုခ်င္းစီက ပုံစံ တစ္မ်ိဳးစီနဲ႔, ၿပီးေတာ့ အနီေရာင္peonyပန္းပြင့္ေလးေတြကို ေဘးတစ္ဖက္မွာ ေခြထားတာကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးလွၿပီး အျမင္အာ႐ုံကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္။

ၿမိဳ႕စားယန္ အသက္ရွူလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့,
မုန္႔ေတြဆီက ေထာပတ္အနံ႔နဲ႔ ေရာေနတဲ့ Penoyပန္းနံ႔သင္းသင္းေလးကို ခံစားမိလိုက္သည္။

ၿမိဳ႕စားယန္လည္း လုံးဝ ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ေပ။ သူတံေထြးတခါမ်ိဴ ခ်လိုက္ၿပီး ၾကက္ေတာင္ရိုက္တံ ပံု မုန္႔တစ္ခုကို ယူၿပီး အရင္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီးမွ ပါးစပ္အျပည့္ တစ္ကိုက္ ကိုက္ခ်လိုက္သည္။.အင္းမ္....အထဲမွာလည္း ထည့္ထားတာ ရွိေနတာပဲ။. စပ်စ္သီးေျခာက္​ ေတြမ်ားလား?မုန္႔ေလးက အဆီမရႊဲဘဲ လက္လက္ဆက္ဆက္ ႂကြပ္ႂကြပ္ရြရြေလး ျဖစ္ၿပီး ခ်ိဳေနတာပဲ။.. အရသာရွိလိုက္တာ!