{ကံၾကမၼာ ေစရာ :𝐌𝐌 𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣}

Chapter 43

<Unicode>
Chapter 43: Restaurant

    သခင်မကြီးဟေးမှာ ထိုကူလင်းစားသောက်ဆိုင်ထက် ဝင်ငွေပိုကောင်းတဲ့ လုပ်ငန်းတွေလည်း ရှိသေးသည်။ သို့ပေမယ့် ကူလင်းကတော့ သူမပိုင်ဆိုင်တဲ့ တခုတည်းသော စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်သည်။ စန်းလန်ရဲ့ဇနီးလေးက အချက်အပြုတ်မှာ ပါရမီပါမှတော့ သူမလည်း ထိုစားသောက်ဆိုင်ကို ချူ းလျန်ကိုင်တွယ်ဖို့ ပေးလိုက်နိုင်သည်။

ဝူနိုင်ငံမှာက ဇနီးသည်မိန်းမတွေကို စီးပွားရေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီး တားမြစ်ပိတ်ပင်ထားတာ မရှိပေ။ အိမ်တော်ရဲ့တာဝန်ကို စီမံနေရတဲ့ သခင်မတွေမှာဆို အနည်းဆုံး ဆိုင်အနည်းလောက်တော့ ရှိသည်။

   ယခု ဧကရီတောင်မှပဲ မြို့ထဲမှာ ဆိုင်အနည်းငယ်ကို တိတ်တဆိတ် ဖွင့်ထားသေးသည်။ ဘယ်ဆိုင်တွေက သူမရဲ့ဆိုင်ဆိုတာ သိကြပေမယ့်လည်း ဘယ်သူမှတော့ မပြောရဲ
ကြပေ။

ဘယ်သခင်မတွေမဆို သူတို့ရဲ့စီးပွားရေး လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ကို ချပြ ကြွားဝါချင်ကြသည်။ဘယ်အိမ်တော်မဆို ကိစ္စကြီးကြီး သေးသေး ငွေဆိုတာ အမြဲ လိုအပ်သည်လေ။

    ကျင်းအန်အိမ်တော်ရဲ့ ဆိုင်တွေကိုကျ သခင်မကျိူ းက စီမံခန့်ခွဲနေရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက်
သခင်မကြီးဟေးလည်း သွားပြီး ဇယားရှုပ်လို့မရပေ။ ထို့အပြင် ထိုဆိုင်တွေဆီကလည်း အကျိူ းအမြတ်ရယ်လို့ မည်မည်ရရ မရတာ ဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်တော်ရဲ့ ဝင်ငွေကို
စီမံနေရတဲ့ သခင်မကျိူ းအတွက်လည်း မလွယ်ကူလောက်ပေ။

   ထို့ကြောင့် တညလုံးစဉ်းစားခန်းဖွင့်ပြီးနောက်တော့ သခင်မကြီးဟေးလည်း သူမရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအောက်ကပဲ ချူ းလျန်ရဲ့ စီမံခန့်ခွဲနိုင်စွမ်းတွေကို လေ့ကျင့်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတော့သည်။

  သခင်မကြီးဟေးလည်း အကြောင်းရင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။
   " သမီးက အိမ်တော်မှာ ဘာမှထွေးထွေးထူးထူး လုပ်စရာရှိမနေတော့ အဖွားက သမီးအတွက် တာဝန်တစ်ခုပေးမလို့.."

ချူ းလျန်လည်း အနည်းငယ် မျက်လုံးပြူ းသွားသည်။
    "အဖွားက သမီးကို ကူလင်းစားသောက်ဆိုင်ကို စီမံခန့်ခွဲ ခိုင်းမလို့?"