ZAWGYI
"ငါေျပာတာၾကားလား ? "
ေတာင့္ခဲေနေသာ လဲ့ရႊမ္ကို ေဟးခ်န္ကို လွည့္ၾကည့္လာသည္။ သနားစရာအေစခံေလးကလည္း ' ဟုတ္ကဲ့´ လို႔သာေျပာၿပီး သူ႔အမိန္႔ကို နာခံလိုက္ေတာ့သည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ဆီ သြားတဲ့လမ္းတစ္ေလ်ွာက္
လဲ့ရႊမ္လည္း စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနသည္။
သခင္ေလးက မီးေလာင္ေနတဲ့ထင္းလို႔ပင္;
သူက မ်က္လံုးခ်င္းဆံုေအာင္ ၾကည့္လို႔မရေပမယ့္လည္း ထိုမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနေသာ
မ်က္လံုးမ်ားက္ုေတာ့ ခံစားလို႔ရေသးၿပီး သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးပင္ ပူေလာင္လာသည္။
လဲ့႐ြမ္လည္း အကူညီမဲ့စြာနဲ႔ ေခါင္းသာခါလိုက္သည္။ သခင္ေလးက ေဖာ္ေရႊၾကင္နာတတ္တဲ့သူအျဖစ္ကေန အခုလို အ ခ်ိန္တိုင္းလိုလို ေဒါသထြက္ေနတဲ့သူအျဖစ္ ေျပာင္းသြားသလဲ သူလည္း နားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။
မီးဖိုေခ်ာင္းထဲကလူေတြကို ဂရုစုိက္မေနေတာ့ပဲ မီးဖိုေပၚက နွင္းမိႈဟင္းခ်ိဴ နဲ႔ ၾကာေစ့ဆန္ျပဳတ္တို႔ကို စာၾကည့္ေဆာင္သုိ႔ သယ္လာလိုက္သည္။
ေဟးခ်န္အေရွ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်ေပးလိုက္ၿပီး အဖံုးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့ ၾကာေစ့ရဲ႕အနံ႔က ေမႊးႀကိဳင္သင္းပ်ံ့စြာ ထြက္လာသည္။
ဆန္ကို ထူျပစ္လာတဲ့အထိျပဳတ္ထားတဲ့အတြက္ ၾကာေစ့ကလည္း အၾကည္ေရာင္ေတာင္
ေျပာင္းသြားသည္။ထိုဆန္ျပဳတ္ကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ လူတိုင္းကို စားခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေစနို္င္သည္။ ယခုလို ေနႊရာသီနဲ႔လည္း စားဖို႔ အဆင္ေျပသည္။
လဲ့႐ြမ္လည္း ေဘးကၾကည့္၍ သေရမ်ိဴ ခ်လိုက္ရသည္။
တစ္ဖက္က ေဟးခ်န္ကေတာ့ စိတ္ထဲမွာေတြးေနမိသည္။ *ဟြန္႔.. ငါဘယ္လိုမ်ား ေမ့နိုင္ရတာလဲ? အဲ့ဒီမိန္းမက ဘယ္လိုစားရမလဲ တကယ္ကို ေကာင္းေကာင္းသိတာပဲ။*
"ငါ့ကို တစ္ပန္းကန္ထည့္ေပး"
လဲ့႐ြမ္လည္း ေသခ်ာ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ေဟးခ်န္လည္း ဘာမွထပ္ေျပာမေနပဲ
တစ္ဇြန္း ခပ္ေသာက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ႏူးညံ့တယ္, ေစးကပ္တယ္, ေမႊးႀကိဳင္တယ္, ခ်ိဴ တယ္... အရသာက ရိုးရွင္းၿပီး လန္းဆန္းေစသည္ ..တကယ့္ကို သူ႔အနံ႔အတိုင္းပင္။
YOU ARE READING
{ကံၾကမၼာ ေစရာ :𝐌𝐌 𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙞𝙤𝙣}
Historical FictionTitle :Transmigrator meets reincanator ခ်ဴ းလ်န္ဟာ သူမ ဖတ္ေနတဲ့ ဝတၳဳ ထဲကို (အခ်ိန္ခရီးသြား) ေရာက္သြားၿပီး ဇာတ္လိုက္မ ေနရာကို ရသြားတယ္ ဝတၳဳ ထဲမွာ ဇာတ္လိုက္မက သူ႔ေယာက်္ား(အရံဇာတ္ေကာင္) ကိုမခ်စ္ပဲ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ကြယ္မွာ ေဖာက္ျပန္ခဲ့တယ္ ထိုသူရဲ႕ဘဝ...
