Lorelei (herschrijven)

14) de overlevenden

Nadat de heren van de Rijn hun verwachte levering niet kregen, werden de alarmbellen geluid. Er moest iets mis gegaan zijn, want het weer was immers ideaal geweest. Kalm water. Geen wind. Geen grote drukte.

Dus toen de overlevenden van de schipbreuk letterlijk gehavend op het kasteel ontboden werden, was de verbazing best wel groot.

"We hebben 's nachts door gevaren. Maar we hadden dichte mist op weg naar hier."

"We hoorden een stem. We kunnen u niet vertellen wat de stem zei. Maar het klonk allemaal heel erg in de verte."

"We hebben overlegd wat we zouden doen."

"En ondertussen zagen we geen hand meer voor ogen."

"Toen de stem dichter kwam wisten we dat de bocht aan de rots eraan kwam. Maar we konden niets meer zien."

"Het was bijna alsof de duivel ermee gemoeid was."
"Kop dicht het was maar mist."

Gijsbert en Arent keken elkaar veel vragend aan.

"We dachten nog dat het een misthoorn was. Maar zodra we op de rotsen vastliepen, hield ook de stem op. Weg. Niets meer."
"Als een spook!"
"Kop dicht."

"Slechts wij vijven hebben ons kunnen redden. Alle andere van onze makkers zijn verdronken. Net als de lading."

"Godver" klonk er bij Gijsbert.
"Weeral in die zelfde bocht ook."
Gijsbert knikte.

Het was al een tijdje geleden geweest, maar het was altijd in de ruime omgeving van die bocht dat er iets mis ging.

"Waren jullie dronken?"
"Ik zweer op de hoofden van onze dode makkers dat we zo nuchter waren als de Rijn."

Gijsbert rolde met zijn ogen.

"We moeten misschien eens een inspectie tocht doen. Zelf gaan kijken. Vader wuifde het probleem altijd weg. Misschien is het tijd om eens te inspecteren."

Gijsbert knikte boos. Hij was een man van de technische aanpak. Wetten, verderzetting, kort en krachtig, iedereen tevreden. En daar hoorde een goede organisatie bij.

Met een wild gebaar maakte hij duidelijk dat de vissers mochten, of liever moesten vertrekken.

Arent probeerde met vriendelijk lachen nog een beetje de schade te beperken maar liep toch snel achter zijn broer aan.

"Ik zal morgen met Machteld gaan kijken. We zullen de bocht inspecteren. Zien of het geen opgezet spel is."

Maar Gijsbert moest eerst toch stoom aflaten.