Lorelei (herschrijven)

47) de bisschop

Het werd een chaotische ochtend waarbij Arent zwaar moest liegen over hoe het kon dat niemand Lorelei had weten te vertrekken.

Machteld aan het ontbijt was muisstil. Ze had niet enkel weinig geslapen, maar ook heel slecht.

Gijsbert had er nog niet zo veel problemen mee. Hij vond de excuses van Arent wel plausibel. Alleen dat niemand iets gezien had "zo 's ochtends vroeg" stemde hem wat ongerust. Vertrekken was een zaak. Maar als er ook iemand ongezien zou binnen geraken. Dat vond hij minder.

In ieder geval had hij tijd apart gehouden voor Lorelei die nu aan wat anders besteed kon worden. Hij was al aan het nadenken wat hij kon doen.

Arent werd er lastig van en begon een tirade. Het laatste wat Gijsbert ervan verstond was dat hij ging boogschieten. Hij zei niets en liet Arent uitrazen.

Machteld zat ijskoud achter de tafel. Gijsbert liet zich naast haar op een stoel vallen.
"Wat een vreemde historie" zuchtte hij "het enige wat ik vannacht gemerkt heb was het onweer."
"Ja... een hevig onweer" zei Machteld enkel.

Een dienstbode kwam de eetzaal binnenlopen en boog.
"Heer. Er is een belangrijke gast voor u aangekomen."
Gijsbert keek op van zijn beker wijn.
"Oh" had hij bijna luidop gezegd.
"Is vrouwe Lorelei teruggekeerd? Heeft ze problemen gehad bij de reis?"

Machteld hoopte dat het iemand anders zou zijn.

"Nee heer. Het is de bisschop. En hij is niet te spreken."
Machteld zocht een reactie van Gijsbert.

"De bisschop? Zo vroeg op de ochtend? Wij komen naar de ridderzaal."

Machteld knikte en liet zich helpen door Gijsbert.

In de ridderzaal hing een doodse en gespannen stilte. Machteld en Gijsbert gingen op de aangewezen stoelen zitten. De bisschop was al aanwezig en zat met een rood aangelopen gezicht op een derde stoel.

"Uw broer" zo begon de bisschop, "heeft een zonde gepleegd binnen de heilige muren van onze abdij."
Gijsbert wist niet waar het over ging.

"Wat voor zonde eerwaarde? Ik heb eerlijk geen idee wat hier gaande is."

"Ketterij."
Gijsberts ogen werden zo groot als schoteltjes, "ketterij?"

Hij bezoekt onze bibliotheek op zoek naar boeken over de Rijn. Voor vrouwe Machteld."

Machteld moest slikken. Hopelijk waren ze niet in het vrouwenklooster geweest.

"Hij neemt niet genoegen met zomaar enkele boeken uit de bibliotheek, hij vraagt achter de verboden werken met ketterse teksten in. Voor vrouwe Machteld haar verveling te stemmen."
De bisschop keek haar richting uit.

"Machteld?" vroeg Gijsbert.
"Het was mijn voorstel dat hij in de bibliotheek zou zoeken naar rekeningen van vorige heren van dit land. Boeren en vissers die hun schade betaald kregen na schipbreuk op de Rijn. Wij worden zoals u weet geplaagd door mysterieuze ongevallen. Zo hoopten wij een beter beeld van de situatie te krijgen. Maar zoals u ook weet kan ik de abdij zelf niet bezoeken. Ik weet dus niet wat Arent daar allemaal gedaan en gelezen heeft."

De bisschop knarste zijn tanden.
Gijsbert schudde zijn hoofd in verwarring.
"Excuseer maar wanneer is dit gebeurd?"
"Enkele weken geleden. Maar wees gerust mijn heer. Wij hebben ons onderzoek nauwkeurig gedaan."

Gijsbert zakte onderuit in zijn stoel. Niets wist hij hier. Machteld slikte opnieuw. Ze had Arent opgezet.

"Welke strafmaatregelen heeft u al getroffen of wenst u te treffen?" vroeg Gijsbert.

"De desbetreffende monnik is op boetetocht gestuurd. De abt is veroordeeld voor nalatigheid. De vraag is wat we met uw broer zullen doen mijn heer."

Gijsbert beet op zijn onderlip.
Machteld hoopte dat het woord "biecht" niet genoemd zou worden.
Gijsbert kon niets verzinnen.

"Wij hebben anders wel een idee heer" zei de bisschop vervolgens.
Gijsbert luisterde.
"Uw eerwaarde vader. Hoe nobel zijn beslissing ook was om de macht tussen u gedrieën te delen..."

Machteld voelde al waar dit naar toe ging. Gijsbert had nog geen idee en luisterde aandachtig.

"Wij stellen voor dat u als oudste zoon, zoals het Romeins recht ons dat oplegt, de macht neemt en zo de controle strikt kan houden. Ik bejubel uw vermogen een correcte administratie tussen u drie in te leveren. Maar voor de uitvoerende macht?"

Gijsbert was tegelijkertijd heel erg blij dat de bisschop dit voorstelde, maar het betekende ook dat Arent van zijn positie zou moeten af stappen. En dat zag hij niet zonder slag of stoot gebeuren. En alles ging net weer zo goed tussen iedereen.

"Als hij dan de macht aflegt. Wat dan?"
"Een geldboete en een bedevaart naar Keulen en elke dag het getijdenboek* bidden. Te voet af te leggen zonder hulp dat is."

Gijsbert wreef met zijn hand over zijn gezicht. Arent was niet eens hier. Die was daarnet met een gigantisch slecht humeur vertrokken en zou hier waarschijnlijk niet onmiddellijk terug staan.

"Eerwaarde. Zodat we geen misverstanden krijgen. Wat gebeurd er als hij weigert de macht af te leggen?"
"Bedevaart naar Rome. Ook alleen af te leggen. Met een geldboete en voor de pauselijke rechtbank verschijnen. Laat mij wel stellen, mijn heer, dat dit niet over zomaar eender wie gaat. U bent van Koninklijke bloede. Wij kunnen geen risico's nemen."

"Arent wordt verbannen" fluisterde Machteld naar Gijsbert. Die knikte dat hij het ook begrepen had. Dit beloofde een hel te worden.

*een getijdenboek is een middeleeuws boek waarin elk gebed voor elk uur, dag, week etc in staat. Oorspronkelijk bedoeld als een hulp alle gebeden te kunnen onderscheiden, maar de adel en clerus bezaten prachtig versierde exemplaren waar de grootste kunstenaars van hun tijd de afbeeldingen van voorzagen.