-77-

1.1K 81 99
                                    

RİLEY'NİN AĞIZINDAN

Kalbimde hissettiğim ani bir acıyla yavaşladım. Bu acı neydi bilmiyorum ama canımı çok yakmıştı. İleriden giden avımın peşine yenien düşmüştüm. Uzun bir süredir onu kovalıyordum ve bu kadar harcadığım enerjiden sonra onu bırakmam. 

Biraz yavaşlamaya başladığımda karşıdan bana koşan karartı dikkatimi çekti. Kurt.... Taylor?

Hırlayarak üzerime geliyordu ve öfkelendiği gözlerinden belliydi. 

CHLOE'NİN AĞIZINDAN

Bedenimdeki acı artarken aniden insana dönüşmüştüm. Teyzem hızla belime kollarını doladı ve beni sudan çıkardı. Omzumdan çok yoğun miktarda kan akıyordu. Acıyla dişlerimi sıkarken teyzem ağzıma bir şey uzatark 'Ye şunu.' dedi. vıcık vıcık bir şeye benziyordu. Başımı sallayarak 'hayır... İğrenç bir şeye benziyor...' dedim.  O ise ben konuşurken ağzıma o şeyi  depti. Öğürerek o şeyi yemiştim zorda olsa. Yuttuktan sonra 'Bu şey de neydi? Tadı.. .bir acayip.' dememle 'Sudaki bizim özel yetiştirdiğimiz yosun. Yaralara iyi geliyor.' demişti. 

Üstüme kıyafetlerimi giyindim ve acıyan kolumla beraber yürümeye başladım. teyzem su dışında, insan gibi olmayalı yıllar olduğunu,o yüzden normal olarak yürüyemediğini söyledi ve benimle gelmedi. Aslında gelmemesi iyi olmuştu. Bir süre yalnız kalmaya ihtiyacım var.

RİLEY'NİN AĞIZINDAN

Onu üstümden atıp dişlerimi göstererek hırladım. Oda bana sinirle hırladı.Benden ne istiyordu bu aptal? Derin nefesler aldıktan sonra yeniden bana koşmaya başladı. Arka ayaklarımın üstüne kalkarak onu ön ayaklarımla ittim ve ağzını dişlerimin arasına aldım. Hareket ederken ikimizinde hırlaması artıyordu. Geri gitmeyi başaramayınca hızla üstüme doğru yürümeye başladı. Geri gitmeye çalışırken ağzını dişlerimin arasından kurtarmıştı.

'Ne istiyorsun!'

'Senin ölmeni!'

'Neden?'

'Bunu sen daha iyi bilirsin! Onu benden çaldın! Ve bunun acısını çekeceksin! Çekeceksiniz!'

Hırlayarak üstüne yürümeye başladığımda gözleri birden değişti. Kan kırmızısına döndü. Dişlerini göstererek üstüme doğru gelirken bedenimdeki aacı biraz daha arttı. Bana doğru attığı her adımda acı biraz daha artmaya başlıyordu ve ayakta durmakta güçlük çekiyordum. 

Tam önüme geldiğinde artık titriyordum. Aniden gözlerim kapandı ve yere yığıldım.

MERHABA. BU BÖLÜM KISA OLDU BİLİYORUM...AMA AKLIMA ARTIK FİKİR GELMİYOR... UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR. OY VE YORUMLARI BEKLİYORUM.

MADALYON 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin