MADALYON 1

-17-

CHLOE'NİN AĞZINDAN

Telefonumun gürültülü alarmıyla yataktan fırladım.Dolabıma ilerledim ve mor bir badi,pembe bir kot pantolon çıkarttıktan sonra perdeleri çekmek için cama ilerledim.Perdeyi açınca çok şaşırdım.'Olamaz.'diye fısıldadım.Bu adam neden beni izliyordu?Ağaçların gölgeleri arasındaydı ve sadece gözlerini görebiliyordum.Gözleri bana birden tanıdık gelmişti.Bu o sisli gece de beni izleyen gözlerdi.

Dikkatim telefonuma gelen mesajla dağıldı ve yanımdaki dolapta duran telefonumu hızla elime aldım.Tekrar pencereden dışarı baktığımda gözler kaybolmuştu.Taamam.Bu çok tuhaf.

'Bakalım mesajda ne yazıyor?'

'Aptal operatör mesajı!'diyerek kıyafetlerimin yanına ilerledim.Madalyonumu boynumdan çıkartıp odamın banyosuna ilerledim.Tabi madalyonumu da banyoya girince kilitli bir çekmeceye bıraktım.

Sıcak suyu açtım ve duş almaya başladım.

----- 1 saat sonra------

Aşağıya diğerlerinin yanına indiğimde Michael hızla 'Riley dışarıda.'dedi ve bana sarı gözlerini dikti.Tamam öyle olsun.İstemiyorsan söyleyebilirdin.Bana öyle bakmana gerek yok.

'Hey Riley!'

'Evet prenses?'

'Michael'in sorunu ne?

'Anlayamadım?'

'Michael buradayken daha doğrusu bana baktığında pek hoş hissettirmiyor kendini.Bana çok sert bakıyor.'

'Ve benden onun sana öyle bakmamasını söylememi mı istiyorsun?'

'Evet.'

'Üzgünüm ama Michael bunu ölse de yapmaz.'

'Boş ver.'

Koşar adımlarla çantamı almak için yukarı çıktım ve bir miktar para aldım.

Bahçeye tekrar çıktığımda Riley arabaya binmiş beni izliyordu.Arabanın yanına geldiğimde bana tok ses tonuyla 'Arabaya binecek misin?' dedi.

'Arabayla gitmek istemiyorum.

'Ne?'

'Arabayla okula gitmek istemiyorum.'

'Neden?'

'Şey...'

'Evet?'

'Okuldaki herkes bana bakıyor ve okula bununla ,seninle gidersim okul benim hakkımda atıp tutar.'

'Ne gibi?'

'Ya bilemiyorum işte.Sadece arabanla gitmek istemiyorum.'

'Peki.' dedi ve arabadan çıkarak kapıyı kapattı ve eve 'Hey!Arabam size emanet!'diyerek yürümeye başladı. Gülümsüyordum.Baya bir sırıtıyordum.

'E?'

'Hı?'

'Leo ile aranızda bir şey geçmedi değil mi?'

'Ne!Saçmalama!O çocukluğumdan beri en yakın arkadaşım ve ayrıca onun sevgilisi var.Dur bir saniye!Sana inanamıyorum!Beni kıskandın!'

'Ne?Ne ala-'

'Evet kıskandın.Kıskanmasaydın böyle bir şey demezdin.'

'Hayır.Nereden çıkartıyorsun?'

'Öyle olsun.Ama bilgin olsun diye söylüyorum.Merak ettiğin için.Onu dudağından öpmüştüm..'dediğimde birden patladı ve bağırarak 'NE?!'dedi.Anlındaki damarlar patlayacak gibiydi.İşte şimdi ne kadar öfkelendiğini görebiliyordum. Yolda yürürken aniden durmuştu ve bana öfkeyle bağırdığında çok korkmuştum.