MADALYON 1

-54-

BU BÖLÜM NASIL OLMUŞ?? OY VE YORUMLARI BEKLİYORUUM =)

Eve vardığımda Mike'a teşekkür edip hıza eve yöneldim. Hala gündüzdü ve ne yapacağımı bilmiyorum!

Kapıyı çaldığımda kapının arkasından ayak sesleri geliyordu. Bir süre daha devam ettikten sonra kapı açıldı. Mike arabayı çalıştırıp uzaklaşırken ben odama çıkıp yatağa uzandım.

RİLEY'NİN AĞZINDAN

Ağır adımlarla bulunduğum yerden çıktım ve yürümeye başladım. Daha fazla böyle duramam! Adımlarımı hızlandırıp koşmaya başladım ve eve gitmeye başladım.

Eve yaklaşınca camın önüne geçip açık olup olmadığına baktım. Kapalıydı! Gözüm camın yanındaki balkona kaydığında arka bacaklarımı gerip zıpladım ve balkona tırmandım. Chloe yatakta cama dönük bir halde yatıyordu. Beni görünce bir an kalkacak gibi oldu ama o sırada yüz yüze geldiğim kişi ile donup kaldım. Bana öfkeli bakıyordu. A LANET OLSUN! Dan'in burada ne işi var?! Hızla geri geri gittim ve yere düşecek gibi olduğumda hızla aşağı atladım ve formumu değiştirip koşmaya başladım. Dan kesinlikle beni ve onu mahvedecekti. Koşarken aniden önüme Taylor'ın atlamasıyla çarpışma yaşadım ve birlikte topraklı yolda yuvarlanmaya başladık. Durduğumuzda başım dönüyordu.

'Ne diye önüme aniden çıktın!' diye bağırmamla hırladı ve dişlerini gösterip 'Az önce Chloe'nin evinin yanından geliyorum! Ne yaptın? Orada ne halt yedin!' dedi. 'Ne oldu?' dememle bir kez daha hırladı ve bir adım atarak 'Az önce oradan geliyorum! Dan her ne yaptıysan Chloe'ye bağırıyordu!' dedi. Ne diye bağırıyordu? Hızla geri dönüp koşmaya başladım. 'Nereye?!' diye arkamdan bağırdı ama ona hesap verecek değilim.

Eve geldiğimde Chloe bahçede oturmuş, üstünde ince mvi bir örtü öylece yukarı bakıyordu. Ona yaklaştım ve zihnine 'Selam.' dedim. Gözleri beni bulduğunda gülümsedi. Yanına gidip yere oturdum ve başımı ona çevirip 'İyi misin?' dedim. İnsana dönüştüğümde bana sıkıca sarıldı ve 'Bugün çok korkunç bir şey oldu!' dedi. Onu kucağıma alıp sırtını ağaca yasladığımda bir an nefes almayı bırakmıştı. Anlımı anlına yasladığımda gözleri gözlerimi inceliyordu. 'Anlat.' diye diye fısıldadığımda ellerini omzuma doladı ve 'Şey...birisinin ölümüne neden oldum.' dedi. Öylece kalakalmıştım. 'Nasıl?' dediğimde bir an gözlerini gözlerimden kaçırmıştı.

'Şey.. Bir kadına gülümsedim ve birden kadının öleceğini gördüm. Kadını durdurmaya çalıştım ama durdurduğum için kadın çok kötü bir şekilde can verdi. Beni de son anda Mike kurtardı.' Demesiyle onu bıraktım ve 'Mike kim?' diye resmen bağırdım.

'Mike babamın müdürünün oğlu. Biliyor musun o da insanların ne hissettiğini istemeden anlayabiliyormuş.' dedi. Ne yani Mike denen çocuk bir empat mıydı? Bir şey demediğimden hala bana meraklı bir şekilde bakıyordu. Aklıma Dan gelince hızla 'Baban nerede?' dedim. 'Az önce 'Camın önündeki kimdi' dedi ve pencereme parmaklık takmak için demirciye ya da öyle bir yere gitti.' Of ya...Yakalanacak en son kişi Dan ve ben ona yakalandım...Onu kucağıma aldım ve eve girdim.

CHLOE'NİN AĞZINDAN

Odama girip beni yatağa yatırdı ve pencereye ilerledi. Bir süre dışarıyı izledikten sonra perdeleri örttü ve yanıma uzandı. Ona döndüğümde elini belime koydu ve beni kendine hızla çekti. Gözlerimi kapadığımda fısıltıyla bir şeyler dedi. Tam ne dediğini anlayamadım .O kadar kısık söylemişti ki duymakta çok zorlandım. Gözlerimi açtığımda kafasıyla kafam arasında neredeyse boşluk yoktu. Gözlerinin yeşili bir anda parlamıştı sanki. Çok güzel görünüyordu. Elini yanağıma koydu ve parmaklarını saçlarımın arasına sokup saçlarımı geriye attı. Kalp atış hızım arttığında kesik kesik nefes alıyordum artık. Kafasını hafifçe kaldırdı ve dudaklarını dudaklarıma çok az değdirdi. Biraz bastırınca kollarımı onun boynuna doladım. Ben böyle yapınca hızla beni kucakladı ve elleriyle birlikte beni öpmeye devam etti. Bir eli saçlarımı geriye atarken diğer eli sırtımdan döne döne belime kaymıştı. Kısa sürede inlemeli bir ses çıkardı ve ellerini kalçalarıma yakın bir noktada durdurdu. Dudaklarımı bıraktığında kalbim ağzımda atıyordu resmen. Gözleri gözlerimi bulduğunda gülümsedi ve bana sıkıca sarıldı. Eliyle omzumdaki saçlarımı çektiğinde hızla parmağını bir noktaya bastırdı ve 'Bu ne zaman oldu?' dedi. Sesinde soru hariç her şey vardı. A...emir kanımdan içtiğindeki kızarıkları mı gösteriyordu yoksa?