MADALYON 1

-71-

SELAM! BU BÖLÜMÜ ÇOK KISA YAPTIM BİLEREK. ÇÜNKÜ AKLIMDA FİKİR GELMİYO -_- NEYSE SİZE BİR ŞEYCİK DİYECEĞİM... BANA GÖRE BİRAZ ŞEY OLDU.. NEYSE YA SİZ OKUYUN YORUMLARINIZI BEKLİYORUM HE =) VE UNUTMADAN BU BÖLÜMÜ YAZMAMA YARDIM EDENLERE ÇOOOOK TEŞEKKÜRLEEEER =)

Korkuyla gözlerimi açıp olduğum yerde sıçrayınca bir an afallamkıştım. Ne oldu? Ve ben şu an neredeyim? Bir süre bakışlarımı etrafta dolaştırdıktan sonra en son yaşadığım olay yüzüme tokat gibi çarptı. Aceleyle belden aşağıma bakındım. Belime bir havlu sarılmıştı. Ama bunu kim sardı ki? Bakışlarım yanımdaki çantama takıldığında cidden beynim bulanmıştı. En son o kim olduğu belli olmayan kişi bana ok benzeri bir şeyle saldırmıştı ve beni bayıltmıştı. Bacağıma baktığımda iki bacağımdada aynı hizada srgı bezyle sarıldığını gördüm. HAdi ama daha ne kadar karışık olabilir şu çinde bulunduğum durum? Tamam sakin ol. Derin nefes alıp ver...

Daha iyiyim... Şimdi. Buradan bir an önce gitmeliyim. AYağa kalktığımda dudaklarımdan kaçan inlemeye engel olamadım. Sargıların sarılı olduğu kısımlar cidden çok acıyor. Ağaca tutuna tutuna bir kaç adım attıktan sonra pes edip yere geri oturdum. Hem sarılı bacaklarımla hem de belimde bir havluyla ne kadar uzaklaşabilirim Tanrı aşkına!

Umutsuzca yere oturduğumda birisinin beni izlediği hissine kapıldım. Cidden. Ne zaman bu hisse kapılsam her defasında haklı oluyorum...

Çantamdan pantolonumu çıkartıp belimde havlu varken giyinmeye çalıştım. Zorlu birkaç dakikanın ardından başarı! Havludan kurtulduktan sonra kuruyan boğazım için birkaç yudum su içtim ve eşyaları geriye çantamın içine tıktım.

Ne kadar bir süredir burada oturmuş birinin beni bulacağını düşünüyorum bilmiyorum ama bir taraflarım uyuşmaya başladı... Başımı geriye atıp düşünmeye çalıştım ama bu bile olmuyor... Of... Kendim gitmeye çalışacağım başka çare yok...

Tam başımı önüme atmıştım ki karşımda oturanla duraksadım. Bu kim ya? Onu süzerken elinde parlayan şey dikkatimi çekti. Madalyonum?

'Hey o benim! Hemen bana ver onu!'

Bir süre madalyonumu elinde çevirdikten sonra dudaklarını büküp hemen ayaklarımın dibine attı. Uzun bir çırpınıştan sonra madalyonumu almayı başardım...

Bakışlarımı ona yönelttiğimde ilk fark ettiğim soğuk bakışlarıydı. Gözleri benim gözlerim gibi maviydi ama daha açıktı. Derin gibi soğuk bakıyordu. Elindeki bıçağı gördüğümde yüzümün korkuyla dolduğunu kesinlikle söyleyebilirim.

Kısa bir sessizliklten sonra ayağa kalkmaya çabaladım ama acı bana engel oluyordu. Ayağa kalktığında kalbim resmen ağzımda atmaya başladı. Şimdi bu elindeki bıçakla bana bir şey yapmasın? Korkuyla ona bakarken o sertçe kolumdan beni tutup kaldırdı. Acıyla bağırıp kolumu ondan kurtarmaya çalışırken beni bırakmasıyla çığlık atarak yere kapaklandım. Dudaklarının kenarı kıvrılmıştı. Bundan keyif alıyor pislik!

Bir acı dolu denemeden sonra tekrardan yerdeyim. Eğer ayağım bu halde olmasaydı ben ona gösterirdim. En sonunda 'Gel buraya.' diyerek beni belimden kavradığı gibi kendine yapıştırdı ve kolumu omzuna atıp çantamı da alıp yürümeye başladı. Teni çok soğuktu. Ona merakla bakarken o hala yürüyordu. Yüzü soluktu. Bedeni de soğuktu. Acaba üşüyormuydu. Gözlerimin içine baktığında ona bakmayı kesip başka yerlere odaklandım. Yolu tarif ede ede evime yaklaşmıştık. Neden bana yardım etmişti ki acaba? İler,den biri bana koşmaya başlamıştı ama karanlık olduğu için kimin koştuğunu kestiremiyordum. O koşan kişi hızla beni kucakladı ve etrafında dönmeye başladı. KAhkaha atarak kollarımı ona doladığımda durdu ve bana sıkıca sarıldı. Beni bıraktığında ona baktım.

'Sen nerelerdeydin? Çok korkuttun beni.' dediğinde 'Şey gece uyuyamamıştım bende yüzmek için atladığım denize gittim. Ama orada biri bana saldırdı.' Arkamı göstererek 'Ve oda beni kurtardı.' dedim.Ama arkama bakarak 'Orada kimse yok Chloe.' dediğinde şaşırarak bende arkamı döndüm. Gerçektende o burada değildi. O zaman neredeydi? Ve ne ara gitmişti?

Ellerini benlime dolamaya başladığında ona dönmüştüm. Hızla beni kucakladığında bacaklarımı onun beline doladım. Bu hareketime ilk başta biraz şaşırdı ama sonrada bir elini biraz aşağıda bir noktaya koyup diğer elini de sırtıma koydu. Ona biraz daha yaklaşmıştım bu sayede. Eve girip beni odama kadar taşıdıktan sonra hızla yatağa yatırdı. Oda hemen yanıma uzanıp tam üstümde durduğunda ona bakıyordum hala.

Dudağıma küçük bir öpücük kondurduğunda gözlerimi yummuştum.
•••.•••