"They won't bite, baby." Kanina pa iyan paulit ulit na sinasabi ni Gabrielle sakin pero hindi mapakalma ang buong katawan ko. Nanginginig ako sa kaba. Natatae na nga ako.
"Lavi, pwede bang sa susunod nalang na araw?" Napakagat labi naman ako pag katapos ko yon sambitin. Nahihiya talaga ako. Sa tana ng buhay ko ngayon lang ako nahiya ng ganito. Gusto ko nalang lamunin ng lupa o kung sino mang Poncio Pilato.
"Calm down okay? I'm here beside you." She said and slowly lean to kiss my cheeks. Agad namang pinamulahan ang makapal kong face. Masyado na akong kinikilig.
Tumango na lamang ako bilang sagot sa kaniya habang pinag mamasdan ang kaniyang awra. I must say, sa bawat araw na lumilipas mas lalong gumaganda si Gabrielle. Mas umaaliwalas ang awra niya. Palagi na siyang nakangiti.
"What's with the stare, hon?" Hinawakan niya ang pinsge ko at tinitigan ako sa mata. Nagiging mas sweet din siya. Naging mas maaalahanin. Parang yong Gabrielle na nakikila ko dati biglang nag turn into something more beautiful.
"Ang ganda mo." I said lovingly at hinalikan ito sa kaniyang noo. Kinurot naman niya ako sa aking tagiliran na agad ko namang ikinahiyaw. Ang pagiging sadista niya ay mas lumala din. Akala mo kaaway niya ako hindi fianće. Gusto atang maging si Manny.
She's wearing a black dress tha hugs her perfect hour glass body. Halos lumuwa nga ang mata ko kakatitig sa kaniya. Her hair too, mas bagay niya ang straight ang buhok. She's an art. Simple make up also made her stunning.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sunduin ko muna sina dad sa taas baby. Breathe in breathe out. I love you." Nag mamadali naman nitong sambit at binigyan pa ako ng flying kiss. She's really adorable.
Kahit na nahihiya ay pinalakas ko pa din ang loob ko. Hindi pwedeng ma disappoint sakin si Gabrielle lalo na ang pamilya niya. Sana lang talaga tanggap nila ako.
Tumayo naman na ako sa kinauupuan ko at inayos ang sarili ko. Pati ngipin ko ay nanginginig sa sobrang kaba. Ngayon ko makikilala ang parents niya.
I'm just wearing a simple black tuxedo and a pair of black shoes. Favorite color ata to ng ate mo Gabrielle, para matchy matchy daw kami. Nag mumukha din pala akong tao pag naayusan.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Agad naman akong nataranta ng marinig ang door bell. Diko alam kung bubuksan koba o hindi. Tumalon talon naman ako at iginalaw galaw ang kamay ko. Inayos ko muna ang buhok ko bago ako pumunta papalapit sa pinto.
Nakailang buntong hininga muna ako bago ko dahang dahang binuksan ang pinto. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Aalis na ata sa rib cage nya.
Gabrielle is smiling from ear to ear ganon din ang parents niya samantalang ako? Nabubuhag na ang buntot. Naka formal attire pa ang mga magulang nito. They smell classy and powerful.
"Hon, dito lang ba kami?" She playfully laugh. Napakamot tuloy ako sa batok ko. Sobrang kahihiyan talaga 'to.
"Tuloy po, Ma'am and Sir." Magalang ko naman sambit sa kanila at pumunta kaagad sa gilid. Para akong mawawalan ng hiningi. Gusto kong mag laho nalang bigla. Kapag kwinento ko to kay Markin at Tatay panigurado aasarin nila ako.
"Calm down, hon." Diko namalay na nasa harapan ko na pala si Gabrielle at inayos ang neck tie ko. She kiss me on my cheeks and held my hand. Hindi ko pa din maiwasan kiligin sa mga sweet gestures niya. Ikaw na talaga Gabrielle. You always amaze me.
Nanginginig kong hinila ang upuan ni Gabrielle upang makakain na kami ng lunch. Grabe kasi yong titig sakin ng mag asawa. Gusto kona lang himatayin sa kaba. Napatingin naman sakin si Gabrielle dahil panigurado nag tataka pa din bakit hindi pa ako nakakaupo.
Napakagat na lamang ako sa ibabang labi ko dahil sa kaba ay sa tingin na ipunupukol nila sa akin. Kalmado lamang sila pero alam kong ang bawat galaw ko'y sinusundan nila.
Hinawakan naman ni Gabrielle ang mga kamay ko sa ilalim ng mesa at ngumiti lamang sakin kaya napangiti na lamang ako. This girl really knows how to calm me down.
Halos mapapitlag naman ako sa kinauupuan ko dahil sa gulat ng biglang may nag door bell. Nag katinginan kami ni Gabrielle. Wala naman kaming inaasahang bisita.
Tatayo na sana ako para pag buksan kong sino mang Poncio Pilato yon ng hawakan niya ang kamay ko at sumenyas na siya na lamang. Ngumiti naman ito sa mga magulang niyang tahimik lang din. Nakikiramdam.
"Our daughter almost killed someone just to have you. So tell me, are you even worth it?"
I gulped.
to be continued.....
+++
A/N: sorry for the short and lame update guys, i hope you still support me. thank you for waiting. godbless and take care always! baka nect month makabalik na din ako sa pag susulay, xoxo :>
