Gabrielle Lincoin in the thumbnail!
YR 2005
"I will get you a new clothes." sambit nang lalaking nag ngangalang Shaun. Matapos nitong angkinin at lapastanganin ng ilang ulit at walang kapaguran ang dalagang si Gabrielle. Nanatiling toud, walang maramdaman, hindi kumikibo, mulat ang mga mata lamang na nakatingin si Gabrielle sa kawalan. Para itong isang sanggol na walang kaalam alam sa mundo dahil sa ayos at sa itsura nito—magulo ang buhok, mapupulang mga mata at ang nag durugo nitong labi.
Ang dating masiyahin, malambing at palaban na si Gabrielle ay tila nag laho na parang bula dahil sa nangyare. Gusto niyang patayin ang kaniyang sarili dahil sa pambaboy at pang a-aalipusta sa kaniya nang lalaking si Shaun. Kahit isang sulyap sa kaniyang pinakamamahal na Ate ay hindi niya maigawad dahil wala siyang ibang maramdaman kundi ang pandidiri sa sariling katawan. Ilang beses itong nag makaawa, halos umiyak na nang dugo dahil sa pagiging ganid at makasarili nang lalaking kaniyang kinamumuhian hanggang sa tana nang kaniyang buhay, ngunit tila ba isa itong bingi patuloy lamang sa pag ulos hanggang sa maranasan niya ang langit gamit ang katawan nang dalaga.
"Sana maulit pa ulit ito Gabrielle." nakangiti at masayang turan ni Shaun habang pinapasadahan nang paulit ulit ang lantay na katawan nang dalaga. Punong puno ito nang mga marka sa kaniyang boung katawan, namumula at namamaga ang kaniyang dalawang umbok at higit sa lahat ang kaniyang kasarinlan na madaming nailabas na dugo dahil sa pagiging marahas nang lalaki. Hindi pa rin sumasagot si Gabrielle hangga't sa nawala na sa kaniyang landas ang lalaki.
Nakaawang ang kaniyang mga labi at dahan dahan niyang kinuha ang kaniyang mga saplot na pira-piraso na dahil sa ginawa nang lalaki ngunit ganoon na lamang ang panlulumo niya dahil kahit takpan niya ang hubo't hubad na katawan ay hindi non maiaalis ang ginawa sa kaniya at doon na siya nag simulang mag wala sa boung silid. Kanina niya pa pinipigilan ang poot at pandidiri sa boung sarili ngunit ngayon ay malaya niyang naigagalaw ang kaniyang masakit na katawan. Wala siyang pakialam kahit magising ang kaniyang Ate, timping timpi na siyang ilabas ang lahat nang nararamdaman niya.
Paika ika itong nag lalakad hanggang sa makaharap na niya ang pader. Wala siyang pakialam kahit na makita pa siya nang Ate niyang hubo't hubad at kahit na sino pang lapastangan ang pumasok sa silid. Kagaya nang dati ay pinag susuntok suntok niya nang kaniyang kanan na kamay ang pader. Umiiyak ito habang ginagawa iyon, wala siyang maramdaman na sakit o pag tama nang kaniyang buto sa pader. Sumisikip ang dibdib niya, nanginginig ang boung katawan niya habang paulit ulit na nag susumiksik sa kaniyang isipan ang nangyare.
Sa mga oras na ito ay gusto na niyang kitilin ang sariling buhay. Hindi niya alam kong paano pa mag papatuloy. Tila isang iglap lamang ay hindi na siya marunong makiramdam sa kaniyang paligid, hindi na niya alam ang salitang pag asa at hindi niya na alam kong paano pa maibabalik ang ngiti at kislap sa kaniyang mga mata. Nag u-unahan ang mga likidong bumaba sa kaniyang mga mata para itong talon na hindi napapagod sa pag labas nang sakit nang kalooban.
Kahit anong gawin niyang pag suntok at pag lapastangan sa kaniyang mga kamay ay hindi niya mabura ang ngisi at ang mga haplos sa kaniya nang lalaking si Shaun. Nakatatak at nakatirik na ito sa kaniyang pag katao na kahit siguro ay patayin niya ang lalaking iyon ay hindi non maiaalis ang kaniyang sinapit sa kamay nang lalaki.
"Bunso, I'm so sorry." narinig niya ang impit na pag hikbi nang kaniyang Ate. Tila nag papaligsahan sila kong sino ang mas maraming nailabas na luha dahil kong lugmok sa sakit ang pinag dadaanan ni Gabrielle ay ganoon din ang kanyang Ate. Napatigil ang dalaga sa kaniyang ginagawa kitang kita niya ang pag buhos nang dugo mula sa kaniyang mga kamay. Ngunit imbes na tumigil ay mas lalo pa siyang nasisiyahan sa kaniyang ginawa. Ngumiti ito nang mapakla nang mapagtantong pati ang kaniyang sarili ay nilalapastangan niya.
