Asalak Fenomen

4- Ceza

**

Olduğu yerde put gibi kesildi. Babasının arkasından iç çeviriyor olmak ve bunu da ilk kez yapıyor olmak, babasının tepkisinden korkmasına; bırak yalan söylemeyi, bir an konuşmayı bile unutmasına neden oldu.

İmdadına annesi "Ah geldin mi Feyza," diyerek yetişti. "Merve'nin annesi ne yapıyordu? Selamımı söyledin değil mi?"

Annesi güzel rol yapmıyor olsaydı babası onun bir şey karıştırdığını çok net bir şekilde gözlerinden okuyabilirdi.

Kal gelmişti o an sanki.

Ne diyeceğini ne yapacağını bilmiyordu.

Yutkunarak gözlerini kaçırdı ve babası onun içeri geçmesi için yana kaydı. Feyza hızla ayakkabılarını çıkarıp eve girdi.

Babasının siniri bu bir hafta içerisinde dinmişti. Artık normal gündelik hayatlarına dönmüş olsalar da her videonun konusu açıldığında ya da haberlerde videonun bir izini gördüğünde dinen öfkesi közlerinden tekrar alevlenmeye başlıyordu.

Odasına gidecekken babası arkasından "Tercihlerini yaptın mı Feyza?" diye sordu. Görmemesi için önüne aldığı sözleşme kâğıdını parmaklarının arasında sıktı.

Omzunun üzerinden başını babasına doğru çevirdiğinde "Daha yapmadım, bu akşam yapacağım," dedi. Doğruydu da sözleşmeyi imzaladıktan sonra yapmayı planlamıştı.

"Hangi bölümü yazacaksın karar verdin mi?"

"Hemşirelik yazacağım." Eğer babasına net bir cevap vermeseydi büyük ihtimal meslekleri araştırarak bunun önü açık ya da bu sana göre diyecek ve yönlendirmeye çalışacaktı.

Onun gideceği yer belli olduğu için söylemedi, eğer babası daha fazla didinirse sponsor olayını ondan gizledikleri için duyduğu vicdan azabı artardı.

"Eğer istersen bir sene daha dene. Dershaneye de gönderirim, özel derste aldırırım. Para sıkıntı değil, yük olacağını fal-"

Gözleri doldu ve gülümseyerek başını olumsuz anlamda iki yana salladı.

"Bir kez daha o sınava giremem," dedi.

Bir kez daha aynı yenilgiyi kaldıramazdı.

"Tamam," dedi babası üstelemeyerek. "Hayırlısı olsun."

Odasına girdi, akşamı beklemeden tercihlerini yazdı. İlk sıralara İstanbul'daki bütün özel tıp fakültelerini sonrasına da diğer şehirlerdeki sıralamasının yettiği yerleri. En sona garanti olsun diye Kıbrıs Tıp Fakültesini yazdı.

Tıp olsun da neresi olursa olsun, düşüncesindeydi.

Bakışları ekranda uzunca bir süre durdu. Kendisini babasının yerine koymuştu. Duyduğu an belki de en çok o sevinecekti ama sonradan öğrendiği takdirde yaşayacağı hayal kırıklığı... düşünmek bile istemiyordu. Üzerinde hocalarından çok emeği vardı babasının. Özelde tıp okuyacak sıralamayı yaptıysa, içindeki çalışma azmini veren kişi oydu. Babasıydı.

Sayfayı gönderip ayağa kalktı. Karar vermişti, babasına söyleyecekti.

Salona çıkmak için kapıyı açtığında annesiyle burun buruna geldiler. Annesi içeri girerken "Yaptın mı tercihlerini?" diye sordu.

"Yaptım," dedi ve ekledi. "Şimdi de babama söyleyeceğim."

"Sakın!" dedi annesi, salona ses gitmemesi için elini uzatarak arkasındaki kapıyı kapattı ve sert ama alçak bir sesle konuşmasına devam etti. "Babanın ağzını aradım konuşmama bile izin vermedi. Tercihler kapanmadan söyleme, başımıza bir şey çıkarır gidemezsin."