Asalak Fenomen

53- Yakalanmak

**

Sesli bir nefes alış.

Aralarındaki boşluğu kapatacak bir adım.

Ve ikisine de iyi gelecek bir sarılma.

"Çok özledim," dedi Merthan, uyku mahuruymuş gibi bir sesle. Onun belini tutan elini daha sıkı sararak, varlığını iyicene hissetti. Bir süre konuşmadılar. Sadece Merthan ara ara "Özledim," dedi. Saçlarından öptü, elinin gevşediğini hissettiğinde tekrar sıklaştırdı.

Başı, göğsünün üzerindeydi.

Bir eli kolundan tutuyordu, diğer eli başının hemen yanında göğsüne yaslıydı.

"Sabah yalnız uyanınca çok kızdın mı bana," diye mırıldandı Feyza, başını göğsünden kaldırmadan. Merthan'ın ona daha fazla tepki göstereceğini düşünmüştü ama o, kendini açıklamasıyla, tek kelime etmeden kabullenmişti.

"Kızmadım."

Feyza gülerek göğsüne hafifçe vururken "Yalancı," dedi.

Merthan elini tuttu, parmaklarının arasına hapsetti.

"Kızmadım," dedi bir kez daha. "Sadece çok üzüldüm. Yanımda rahat olmaman, yapamaman, ben iyi hissederken senin kötü hissetmen... Seni bu hale getirdiğim için üzüldüm. Kendime kızdım. Senden net davranmanı bekleyemem. Şu an, tekrar gideceksin diye korkarken bana güvenmeni bekleyemem."

Konuşmasına devam edecekken gülümser gibi dudakları hareketlendi.

"Ama," dedi, geriye doğru çekilip onun gözlerine baktı. "Sana kızmamış olmam, seninle uzun bir süre sevişmeyeceğim gerçeğini değiştirmez."

Feyza kaşlarını meydan okurcasına havalandırdı.

"Bu ne?" diyerek hayretle güldü. "Bana ceza mı veriyorsun?"

Merthan düşünüyormuş gibi kaşlarını çattı.

"Sadece sana ceza vermediğim kesin."

Feyza dişlerini göstererek gülümsediğinde Merthan hayran bakışlarla onu seyretti ve bir kez daha "Özledim," dedi. Derin bir nefes aldı. Tekrardan sıkı sıkı sarıldı ona. "Çarşamba ameliyat günüm, çarşambadan sonra izin alayım. Birlikte tatile çıkalım, vakit geçirelim."

Feyza başını göğsünden kaldırarak sorgulayan bakışlarını onun yüzünde gezdirirken "Poyraz?" diye sordu, o ne olacak dercesine.

"O da hafta sonu yanımıza gelir."

"Ne diyeceksin ona? Seni benimle bir yerlere tatile yalnız göndereceğini sanmıyorum."

"Oğlumdan izin aldığımı bilmiyordum."

Feyza omzunu silkti. "Olsun," dedi, ciddi bir tavırla. "Artık öğrendin."

Merthan yalandan kaşlarını çatarak memnun değilmiş gibi "İçimden bir ses bana karşı Poyraz'la bir olup, beni dışlayacağınızı söylüyor," dediğinde Feyza "Zaten," dedi abartılı bir tavırla. "Ne bekliyordun ki? Tatile Poyraz'la ben gideriz, sen de işte hafta sonu bize katılırsın."

Kapının dışından sesler gelmesiyle birlikte Merthan başını çevirerek kapıya doğru baktı.

"Son bir hastam kaldı, onu da muayene ettikten sonra birlikte çıkalım. Bir şeyler yeriz, Çamlıca Tepesine gideriz. Olur mu?"

Başını salladı Feyza, "Olur," dedi kısık bir sesle.

"Tamam o zaman," elini beline atarak onu kapıya doğru yönlendirdi. Bir yandan da yanağını öptü. "Çok sürmez merak etme."