Asalak Fenomen

55- O

**

Aynı evin içinde yıllarca yaşadığın insanları tanırsın. Hangi olay karşısında nasıl tepki verir öğrenirsin. Ona göre davranır, davrandığın kişi gibi olduğunu sanırsın.

Feyza babasının, ablasını biriyle öpüştüğünü gördüğünde vereceği tepkiyi, surat ifadesine kadar tahmin edebiliyordu.

İlk şoku atlattığında adım atacaktı.

Onlara yaklaşacak.

Kapıyı açacak.

Ceylan'ı kolundan tuttuğu gibi dışarı çıkaracak.

Ve sen bana bunu nasıl yaparsın, diyerek hakaretlerde bulunacaktı.

Babası olduğu yerde kasılıp kaldı, o da üç dört metre uzağında. Kilo almıştı, fakat yine de eskisi gibi dinç gözüktüğünü söyleyemezdi. Kısa sakalları ve saçları iyicene beyazlamış, omuzları da sanki hafifçe çökmüştü. Üzerinde yine neredeyse hiç çıkarmadığı kareli lacivert gömleği vardı. Altında ise rengi hafifçe solmuş siyah pantolon.

Ceylanlara doğru bir adım attı. Durdu. Tekrar adım atacak gibi hareketlense de atmadı. Başını başka bir yöne çevirdi. Derin derin soludu. Ellerini ensesindeki saçlarından geçirdi. Sonra da orada daha fazla durmaya dayanamıyormuş gibi ters yöne yürüdü ama çok uzaklaşmadı. Zaten Ceylan'ın arabaya binmesi ve öpüşmesinden sonra araba hareket etti, bulundukları yerden hızlı bir manevrayla döndü. Babası giden arabanın arkasından uzun uzun bakıp öfkeli bir ifadeyle cebinden telefonunu çıkardı, birini aradı.

"Gülsüm!" dedi, kaba sesiyle. "Ceylan nereye taşındı biliyor musun sen! Biliyorsundur bana yalan atma. Senin o kızın, zengin piçiyle arabada neredeyse sevişecekti."

Ellerini saçlarından geçirerek olduğu yerde bir iki adım attı.

"Sana elli kez o orospunun yanına göndermeyelim kızı dedim! Elli kere dedim bunu sana! Gördük şimdi ne hale gelmiş kız!"

Eğer biraz olsun babasıyla karşılaşacağına dair hazırlıklı olsaydı alay edercesine gülerdi buna Feyza. Kahkahalarla gülerdi hatta.

"Adresi ver, gidip bakacağım o yanındaki herifle mi yaşıyor. Öyleyse direkt Bilecik'e gelecek bizimle... Burada kalsın da o namussuz kardeşinden farkı kalmasın mı istiyorsun sen? İki günde kendine benzetti kızı! Başta göndermeyecektik buraya onu! Benim telefonlarımı açmıyor sen Ceylan'a söyle halasının evine gelsin. Yemin ediyorum rezilsiniz, başka hiçbir şey değil. O kızın namussuzlukların başımı eğdirdiği yetmedi, şimdi de Ceylan çıktı başıma."

O kız.

Orospu.

Namussuz.

Kulakları uğuldadı, hep aynı şeyi hep aynı ses tonuyla duydu. Uzaklaşmak istedi ama ayakları hareket etmedi.

"Ara Gülsüm şu kızı, biliyorum ben nasıl davranmam gerektiğini! O şeytanın yanına gidince bunun başıma geleceğini de biliyordum ben. Boşuna gitmesine izin vermemiştim. Bak benim dediğim çıktı! Takıldığı it kopukla tanıştırmış kızın aklını çelmiş."