1- Sölenter

108K 6.6K 1.8K
                                    


Yine, yeni, yeniden 🌸

12.12.2022

**

"Açıklandı!"

Feyza, ablasının koridor boyunca çığlık çığlığa çıkan sesini duyduğunda elindeki kitabı nasıl kapattı, yataktan nasıl kalktı, bilgisayarını nasıl açtı bilmiyordu. Her ne kadar yetkililer sınav sonuçlarını iki gün sonra açıklayacaklarını söyleseler de bu girdiği ilk sınavı olmadığı için daha erken, beklenmedik bir anda açıklayacaklarına emindi.

Yine de hazırlıksız yakalanmıştı işte. İki gün sonra da açıklasalar hazırlıksız olacaktı, iki gün önce de.

Bilgisayarının açılmasını beklemeden yataktaki telefonunu alıp siteye girmeye çalıştı, o sırada da ablası kapıyı çarparak içeri girdi. En az onun kadar heyecanlı görünüyordu.

"Açıklanmış sonuçlar."

Daha iki saat önce; 'sabreden derviş beklemekten gebermiş #ösymsonuçlarıaçıkla' diye tweet atmıştı. Şimdi, az sonra kaderini büyük ölçüde belirleyecek sonucu göreceğine inanmıyordu. Elleri heyecandan buz keserken kalbi küt küt atıyor, midesi kasılıyordu. Sanki o an, yerçekimi ivmesini arttırmış bedenini aşağı doğru kuvvetle çekmeye başlamıştı.

Saat gecenin ikisiydi. O kâh bugün kâh yarın sonuçlar açıklanacak heyecanıyla uyuyamazken annesi ve babası on bir olmadan yatmıştı.

Ablası "Giremedin mi?" diye sorduğunda başını hayır anlamında iki yana salladı. Ağzı öylesine kurumuştu ki konuşmaya yeltenmedi bile.

"Ne oluyor gece gece, açıklandı mı yoksa?"

Çıt sesine dahi uyanan annesi ablasının çığlık çığlığa çıkan sesiyle kalbi ağzında atarak uyanmış ve uyandığı gibi de seslerin geldiği odaya girmişti.

Feyza annesinin uyku mahuru pürüzlü çıkan sesine karşılık gergin bir şekilde "Açıklanmış," dedi. "Ama siteye yine giremiyoruz!"

Annesi açıklandığını duyduğu gibi cümlesini bitirmesini beklemeden başını omzunun üzerinden arkaya doğru çevirerek "Salim!" diye bağırdı. "Salim uyan! Açıklanmış sonuçlar!"

O an gözleri doldu Feyza'nın. Daha fazla ayakta dikilecek gücü kendinde bulamadığından yatağının ucuna oturdu. Sarı ekranın yavaş yavaş belirmesiyle yerinde gergince kıpırdandı. Hızla kimlik numarasıyla şifresini girdi.

Ona kalsa nefes almıyordu ama göğsü tam aksini iddia edercesine hızla yükselip alçalıyordu. Kapının girişinde babasının durduğunu hissettiğinde, dolan gözlerinden bir damla yaş sağ yanağına düştü.

"Açıklanmış mı?" diye sordu babası da.

Ablası "Evet," dediğinde babası ondaki stresi görmüş olmalı ki yanına doğru adımlayıp bir omzundan "Sakin ol kızım," diyerek sıktı. Eğer omzunu sıktığını görmemiş olsaydı, omzunu sıktığından haberi olmayacaktı. Tüm vücudu hissizleşmişti ama aksine her hücresi sanki ben buradayım, ben varım dercesine titriyordu.

Asalak FenomenWo Geschichten leben. Entdecke jetzt