She Married The Stranger [Book1]

Chapter 89 Promises Are Meant To Be Broken

Si Anhiro ay nasa harap ng bahay ni Denstah. Nakasandal sa kanyang motor habang sinisipa ng kanyang sapatos ang lupa. Hawak niya pa rin ang kwintas, simula nang mawala si Mesaiyah ay hindi niya pa ito nabibitawan. Napatigil siya sa pagsipa ng lupa nang maisip niya ang kanyang lolo. Kailangan niyang makausap ang matanda ngayon kaya nagmadali siyang pumunta sa resort na kinalalagyan ng matanda gamit ang motor. When he finally arrived, tinawag niya agad ang kanyang lolo na ngayon ay naglalaro ng golf. Napatigil ang matanda sa paglalaro nang marinig ang boses ng apo. Bumukas ang kwarto kung saan naglalaro ang matanda, nagulat siya nang biglang lumuhod sa kanyang harapan ang apo.

"I will marry, Kosuri." wika niya habang nakaluhod. Natawa lang ang matanda sa kanyang sinabi.

"In one condition." he added.

"Ano 'yun?" Tanong ng matanda.

"Ipahanap mo si Mesaiyah para sakin." natawa na naman ang matanda at ipinagpatuloy na ang paglalaro.

"Ha-ha-ha! Okay. As you said Anhiro. Ipapahanap ko si Mesaiyah para sayo. Tumayo kana diyan." Tumayo na si Anhiro. Hindi niya alam kung tama ang sinabi niya, hindi niya alam kung ito ang nararapat na gawin pero ang alam lang niya, ito lang ang paraan para makita niya si Mesaiyah.

"Haaay! Iba na talaga nagagawa ng pagmamahal. Parehas kayo ng iyong ina." Dagdag ng matanda pero nanatili siyang tahimik.

"Nagmakaawa ang ina mo sakin. Lumuhod din siya dahil sa isang lalaki dahil muntikan ko ng ipapatay ang iyong ama. Sinungaling ang ama mo bago pa niya pakasalan si Hana ay may nauna na itong asawa." Napatingin siya sa kanyang lolo. Hindi niya alam na may unang asawa pa pala ang kanyang ama kaya nagulat siya sa nalaman.

"At dahil sa pagmamahal ng iyong ina sa iyong ama. Isinuko niya ang lahat. Lahat ng ibinigay ko sa kanya ay isinuko niya para sa iyong ama. She said, she can't live without him at dahil sa takot akong mawalan ng anak, pinatawad ko ang iyong ama. I gave him a second chance at ayun, pinatunayan niya ang kanyang sarili sakin tapos nagpunta sila dito, sa Pilipinas at nag ampon ng anak. Siya si Anthea."

"Anong pangalan ng unang asawa ni dad?" Tanong ni Anhiro.

"Mesaiyah. Her name is Mesaiyah." Matapos niyang itanong yon' ay iniwan na niya ang kanyang lolo. Saglit siyang napatigil sa pintuan.

Bakit kapangalan siya ni Mesaiyah? Tanong niya sa kanyang sarili.

Napapikit nalang siya ng mata at lumakad na. Nagpunta siya muli sa lugar kung saan natagpuan niya ang kwintas ni mesaiyah. Nagmasid siya at kanyang napansin ang daan sa likod ng abandunadong bahay. Lumakad siya papunta dito at kalsada na ang matatagpuan pagkalabas at sigurado siyang dito sila dumaan para tumakas.

Naupo siya sa gilid ng kalsada, namimiss na niya si Mesaiyah. Kinuha niya ang cellphone ni Mesaiyah sa kanyang bulsa, tiningnan niya ang mga pictures nito. Dadalhin niya pa ito sa paris para makita ang eiffel tower, pangarap niyang dalhin ang minamahal niya dito pero ngayong wala si Mesaiyah at hindi niya alam kung nasaan, hindi niya alam kung matutupad pa ang pangarap. Gustong-gusto na niyang marinig ang boses nito, gusto na niyang makita ang mukha nito, gusto niya muling mahalikan ang labi nito at gusto na niyang mayakap ito at mahawakan ang kamay. He is wondering kung nasaan talaga si Mesaiyah pero malakas ang kutob niyang buhay pa ang kanyang hinahanap. Pero kailangan niya munang malaman kung sino ang unang asawa ng daddy niya.

A week later, walang pa ring pagbabago. Malungkot pa rin ang lahat, sa tuwing may dumadalaw na kaibigan kay Terra ay nagdadala ito ng mga bulaklak at prutas samantalang si Kerk. Hindi niya talaga iniwan si Terra kahit na malapit na silang umuwi sa Japan.

"Bro! Magpapaiwan ka talaga? Hihintayin mo talaga siyang magising? Paano kung matanda na kayo parehas tapos dun palang siya nagising. Hindi na kayo magkakaanak niyan." Sabi ni Razec, hindi alam ni Kerk kung nang-aasar ang kaibigan o ayaw lang nitong maiwan siya dito para hintayin ang mahal niyang 50-50 ang possibility na magising.