She Married The Stranger [Book1]

Chapter 69 What's that SMILE?

Mesaiyah's Point of View

I glance up on his faded black bed and directly go inside the bathroom while stretching my two arms na nangawit sa pagtulog. It was middle of seven o'clock and I open his big black curtain and the sunlight strike to his face na siya namang ikinunot ng kanyang mukha.

"Fck! Natutulog pa ang tao. Isara mo nga 'yan!" he complains.

"Aga-aga. Ganyan na agad nasa bibig mo tutal linggo naman ngayon,magsimba tayo para mabawasan naman ang kasamaan mo." napaupo siya sa couch na parang gulat na gulat sa sinabi ko.

"Niyayaya mo akong magdate?" my wide-eye gaze when he said that.

"Wah! Anong magdate? Magdate mo mukha mo, magsisimba lang tayo."

"Okay. As you said, mine." sabi niya sabay tumayo at nagdiretso na sa bathroom.

Mine. I feel like my cheeks are burning when he said that.

Kung alam lang niya siguro ang sitwasyon ko sa kanya. Siguro, grabeng inaasar na ako niyan. Humarap na ako sa malaking salamin ng bintana habang napapakunot at napapapikit ang aking mata dahil sa masilaw na sikat ng araw. I can hear the beautiful hymn of bird habang sumasabay ang mga dahon ng puno sa hangin and It took my breath away.

Gusto ko ang ganitong feeling, bukod sa magandang tanawin na nakikita ko, nakakarelax din ng isipan kapag kaharap mo ang kalikasan.

Malas man ako sa buhay ko, masasabi kong may konting swerte pa naman ang natitira sakin, 'yun ay ang makita ang napakagandang paligid na nilikha ng Diyos at mabuti nalang dito sa gitna ng gubat siya nagtayo ng bahay. Good Vibes come in! Bulong ko sa aking sarili.

No worries..

No doubts..

No more cry..

No more problem..

Kahit ilang beses ko man sabihin sa sarili ko 'yan, napakahirap pigilan ng utak. Kahit ilang pilit mo sa sarili mong wag isipin ang problema, talagang napakahirap pigilan ng utak na huwag 'yun isipin kaya I end up na umiyak na lang.

Our mind controls our body, kahit ayaw mong gawin, ginagawa mo pa din. Kahit ayaw mong sabihin, sinasabi mo pa rin at minsan sa pagpipigil ng iyong iniisip, puso ang naaapektuhan.

Sinasabi ng utak mo na magsabi ka ng kasinungalingan pero puso ang nasasaktan. Nagsasabi ka ng masasakit na salita pero puso ang nahihirapan. You know what? Ang weird diba? Kung napapagod na ang utak sa kakaisip, napapagod din naman ang puso sa nararamdaman.

Aish! Ano ba 'yan. Babaha na ng luha. Ang drama ko ngayon ah!

oh hoh yeah oh yeah

if the heart is always searching can you ever find a home

i've been looking for that someone

i'll never make it on my own

Dreams can't take the place of loving you

there's gotta be a million reasons why it's true

When you look me in the eyes

May naririnig akong kumakanta sa drawer ng study table ni stranger. Pagtingin ko, cellphone ko pala. Hala! Bakit ganito ang ringtone ko? May tumatawag. Naalala kong dito ko nga pala iniiwan ito, buti hindi pinapakialaman ni stranger.

Unknown number ang tumatawag. Huh?! Sino naman ito?

Pinress ko na ang answer botton at kinausap na ang tumatawag.

"Hello ate Mesaiyah! Si Jayson po ito!" sabi sa kabilang linya. Nagulat naman ako nang marinig ko ang pangalan niya.

"Oh? Ikaw pala Jayson. Kamusta na?"