AŞKAR (BASILDI) ŞİAR (BAŞLIYOR)

LİLPAR TANITIM 2

Onu koklamayı unutma tamam mı? Bir yerde okumuştum insan herşeyi unutsa bile duyduğu koku ile anımsarmış belki sende hatırlarsın"

"Neresini koklamam gerekiyor?"

"Apış arasını koklayacak halin yok herhalde! Göğsünü falan işte sakın koltuk altını da koklama ter falan kokar ıyy iğrenç"

"Tamam. Sence onun beni hatırlaması ne kadar sürer?"

"Bence onun seninle işi yok ama işte sana anlatamıyorum ki. Sen bir kokla bakalım gerçekten o o mu?"

"Ya değilse?"

"O zaman Sado'ya kaldın Allah yardımcın olsun yavrucum" Resmen dalga geçiyordu onunla.

"Aslında Sado da fena değil"

"Lilpar!"

"Tamam tamam birşey demiyorum abin için!"

"Bir zahmet deme! Sado'nun da bir kalbi var"

"Ya ya hiç sorma ne kalp ama! Söyletme şimdi bana yaptıklarını!"

"Sen de kaşındın ama!"

"Belki biraz"

"O yüzden sana kokulunun yolları hoştur Sado'nun yada Ali'nin değil!"

"Biliyor musun onunla ilk Kokuşuk Cafe de tanışmıştık bu bile bize özel" derken hülyalı bir havaya büründü. "Sence de öyle değil mi Leylan?"

Ona cevap verme gereği bile duymadı. "Tüm bu dediklerini benimle paylaştığın gibi Diyar ve Evin ile de paylaşmayı unutma sakın!"

"Sen deli misin?!"

"Yoo"

"Onlara hiçbir şey anlatmam sen de söylemeyeceksin söz ver!"

"Bence anlatmalısın ne de olsa..."

"Bence devam etme!"

"Aman tamam sana da bir şey söylenmiyor"

"Baran da gelemedi bir türlü!"

"Roja ile konuşmuş mu?"

"Bende onu merak ediyorum. Ben Roja ile aralarına çöpü çattım Fırat enişteme rağmen artık iş Baran da o da bana Doğan ile arkadaşlık vaat etti.. Göreceğiz neler olacak"

"Böylece kokuşuğunla bir araya gelebileceksin değil mi?! Ulan çok cinsin sen!"

"Kızım ben Lilpar Mıhlı'yım!" derken başını yukarı kaldırdı. "Benim babam Derman ağa boru mu bu?!"

"N'olmuş benimki de Behram Şerzad! Ayrıca hatırlatırım anne tarafım size akraba ve sen küçük cadı benim kuzenimsin!"

"Yine de bu seni bir ağa kızı yapmaz"

"Evet ama ben de esaslı bir babanın kızıyım!" diyerek kızıl saçlarını savurdu.

Lilpar onun yüzüne bakıp güldü. O denli Ezcan halasına benziyordu ki... Bu haliyle Mardin'in yarısına diz çöktürürdü ama onun aklı fikri yalnızca tek bir isimdeydi.. Ailenin evlatlığı Sado Zerdoğlu'nda. Dili abi dese de yüreği sevdadan yana çok darbe almıştı ve Leylan artık bu duruma alışmıştı. Gerçeği bir tek Lilpar biliyordu ama bazen Sado'nun da bildiğinden şüphe etmiyor değildi hani...

"Bu kez gelenler kimler?"

"Renas Karayazı diye biri buralı değil. Adıyaman'dan gelecekler. Güzelliğim oralara kadar gitmiş galiba"

"Baban ne diyor"

"Vermez o beni ta oralara kafam rahat yani yapacağım kahveyi oturacağım bir güzel"

"Öyle diyorsan..."

"Sen beni bırak da kendine bak ne zaman onunla tanışacaksın?"

Gülümsedi Lilpar. "Bir ay sonra"

"Ne diyorsun tavlayabilecek misin?"

"Tabii ki hayır ama beni aklından çıkaramayacak ve zaten benim de istediğim tek şey bu!"