Bölüm 12

13.9K 500 7
                                    

Medya: Atakan

Ölümbaz gülüşler peyda oluyor bana sancılı, sana haram kalbimde,

Sevdiremiyorum intihara gebe hayallerimi kendi kendime,

Yokluğun kamer menzillerinden doğuyor apansız aklımın zifiri kara gecelerinin içine

‘Allah kahretsin’ diye haykırmak istiyorum mil çekilmiş o katran karası gözlerinin bebeğine

Yine geldin ve girdin aklımın kör kuyularından içeri ansızın

Ah be ömrüne ömrümü serdiğim kadın

Sana yaşamak, bana senden daha yakın

Lakin kadim bir büyüyle ele geçirilmiş değilim ki seni unutayım,

Sen, evet sen benim sevdiğim kadın

Şimdi kessen şu canı kör bir hançerle

İnan ki karşında akmaz bir damla kanım.

**

Kapıdaydı işte sonunda, saatlerdir buraya gelip gelmemek için kendini yiyip durmuştu. Ama artık dayanamayacaktı bu halde durmaya, içindeki umudu ya bugün söndürecekti, ya da…

Bir sonraki seçeneğe sonra bakardı, ama önce şu lanet olası zili çalmalıydı. İnşallah dedi içinden, Huriye Teyze çıkmaz, eğer o çıkıp da Hakan’la görüşmek istediğini söylemeye kalkarsa utancından yerin dibine geçerdi Çiğdem.

Tam eli zile gidiyordu ki kapı açıldı, karşısında görmek istediği isim duruyordu yani Hakan.

Dudağını ısırdı Çiğdem birden, eli yanına düştü. Birbirlerine bakıyorlardı, Hakan sinirli görünüyordu ama kendisini kapıda gördüğünde bakışlarında belirgin bir şaşkınlık da görmüştü Çiğdem.

Sesini bir yerlerden bulup buluşturup söze girdi.

“Huriye Teyze içeride mi?”

“Evet”

“Şey, o zaman biraz içeride konuşabilir miyiz?”

“Tabii, gel” dedi ve arkasını dönüp onu evin içine davet etti. Çiğdem içeriye girerken mutfaktan da Huriye Hanım çıktı, elinde bir tepsi börekle.

“Ah kızım hoş geldin” dedi içten ve doğal gülümsemesiyle.

“Hoş buldum Huriye Teyze” dedi başıyla selam verip.

“Nasılsın, ne yapıyorsun kızım? Gel otur şöyle ayakta kalma”

“İyiyim Huriye Teyze, sen nasılsın? Yok, şimdi oturmayayım Hakan’la bir şey konuşup gideceğim zaten. Fazla kalmayacağım, anneme on beş dakikaya kadar dönerim dedim merak eder şimdi”

“E tamam o zaman, dur ama börekten keseyim de yukarıda yiyin. Az bekleyin oğlum” dedi oğlu Hakan’a bakarak.

AŞKAR (BASILDI) ŞİAR (BAŞLIYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin