Scars 哭 Jeon Jungkook

FİNAL Bölüm 64 哭 "YEDİ VADİ"

Bu... Scars'ın son bölümü.

Bu yüzden bu bölüme Scars'ın en yüksek oyu ve yorumunu istiyorum.

Bunu bizim için yaparsınız değil mi?

Sizi çok seviyorum, seveceğim de.

Artemisia J  Scars için son kez iyi okumalar diler!

64. BÖLÜM (FİNAL)
"YEDİ VADİ"

Bugün 4 Aralıktı.

Bugün, mezuniyet gecemizin olacağı gündü.

Bu yüzden şimdi Yu Jin'in yanında karşımda asılı duran mezuniyet elbiseme bakıyordum.

Burada akşam için süslenecektim, sonra da Jungkook beni almaya gelecekti.

"Nereye daldın yine?"

Yu Jin'in dediği şeyle gülümsedim. "Bilmem, bu aralar fazla dalıyorum."

Elinde tuttuğu kahveyi bana uzattı. "İster misin?"

"Yok, sağol. Canım istemiyor."

Reddedince kahveyi o içmeye başladı ve bir ayağını geriye alarak beni oturduğum yerden süzmeye başladı. "Hasta mısın sen?"

"Bilmiyorum," dedim gözlerimi ovalayarak. "Bu aralar anlamadığım bir şekilde tuhafım, geceleri falan uyuyamıyorum."

"Kendine dikkat etmelisin Mi Hi. Çok çalışıyorsun ve vücudun buna yenik düşüyor."

Dediklerinde haklılık payı vardı galiba.

"Sen onu boşver de," dedim ayağa kalkarak. "Hünerlerini yüzümde göster yine. Birazdan gelirler."

Hemen kahvesini dikip bitirdi. "Çok haklısın. Hadi biz seni koltuğa alalım."

Ayağa kalkıp kendimi aynanın önündeki koltuğa attım. İlk önce saçlarım yapılacaktı. Yu Jin'in bu konuyla alâkalı şaşalı fikirleri olsada hiçbirini istememiştim, sade olmasını istiyordum. Bu yüzden dağınık bir örgü yaptırmaya karar verdim.

Saç kısmı uzun sürmemişti. O iş de bittikten sonra Yu Jin makyaj kısmına geçmişti ve ortaya gerçekten güzel sonuçlar çıkarmıştı, yeteneği kaf dağından bile fark edilebilirdi.

Makyaj olarak saçımla uyumlu olması için sade bir şeyler istemişim ve buna rağmen Yu Jin bana altın renginde bir makyaj yapmıştı ama çok yoğun da değildi. Enterasan bir şekilde güzel durmuştu. Kısacası beğenmiştim.

Makyaj faslını da bitirdikten sonra sıra elbiseyi giymeye geliyordu. Yu Jin yardımlarıyla da o işi hallettikten sonra boy aynanın karşısına geçtim ve kendimi şöyle bir uzaktan süzdüm.

Bir şey eksikti sanki. Bir şey eksikti.

Ve belime dolanan o sıcak eller ile, omzuma yaslanan o çene eksikliği kapattı.

Artık şimdi, tamamdım.

Yüzünü boynuma gömdü ve koklayıp öptü. "Çok güzelsin,"

Ona doğru döndüm. Öyle şefkatli ve duygulu bakıyordu ki gözlerimin içine... Ona karşı kalbim gün geçtikçe daha çok hızlanıyordu.

Dudaklarımızın buluşacağı o an, bir öksürük sesi duyduk.

"Öhö öhö, hıağpüğğ."

Yu Jin yine sahalardaydı.

"Ben o makyajı Jungkook öpüp, yalayıp yutsun diye yapmadım! Uzak dur bakalım kızdan seni velet seni!"