HUYSUZ ADAM #wattys

Bölüm 18 : "Yoruldun"

SELAM ARKADAŞLAR,

SİZE UPUZUN BİR BÖLÜM HAZIRLADIM. HEPİNİZE İYİ OKUMALAR GÖRÜŞLERİNİZİ DE YAZARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM.

*****

Sabah uyandı Zeynep. Elini yüzünü yıkayıp üzerini giyinip aşağıya indi. Ali hala koltukta dün gece bıraktığı şekilde uyuyordu. Yanında dikildi uyandırması gerekiyordu çünkü birazdan ev ahalisi gelmeye başlar, onu burada uyurken görürlerse hoş olmazdı. Ama diğer yandan da onu uyandırmaktan korkuyordu da. Çünkü sabahları çok daha aksi oluyodu. Boşu boşuna kalbimi kırdırtmayayım dedi kendi kendine. Bu iç çatışmasından uyandırması gerektiğinin daha doğru olduğunu düşünüp:

-Alii ! dedi. Ama Ali ses çıkarmadı.

-Alii! yine hiçbir tepki vermiyordu.

Zeynep bu sefer yine iki parmağı ile dürttü.Ali kıpırdamıştı ama gözlerini açmamıştı. Zeynep bir kere daha onu sarsarsa Ali'nin deli gibi bağıracağına emindi. O yüzden kulağına iyice eğildi.O anda Ali'nin kokusunu duydu. Güzel kokuyordu Ali. Zeynep derin bir soluk alıp toparlandı usul ama güçlü bir sesle:

-Ali uyanman lazım babanlar gelecek şimdi seni burada görmeleri hoş olmaz.

Ali gözlerini açmadan "Hı hım!" dedi.Zeynep ise uyanacağına emin olamadı ve :

-Gözlerini açmadın ama dedi. Zeynep hala eğikti Ali'ye doğru.

Ali usulca gözlerini açtı ve Zeynep'e baktı. Zeynep'e noluyordu böyle bu adamın bakışları onda neden böyle bir etki yapıyordu.Ali de kendisine doğru eğilmiş ve dolayısıyla yüzüne yakınlaşmış yüzüne bakıyordu.

Sonra Zeynep doğruldu. Ali de oturur pozisyona geçti. Zeynep de Ali'nin üzerinden attığı örtüyü alıp katlayarak uzaklaştı oradan.Ali odasına geçip duş aldı.

Zeynep ise Ali'nin bu sakin kalkışına şaşırmıştı. Mutfağa geçip kahvaltı hazırladı. Hazırladıklarını masaya taşıdığı sırada Ali de aşağıya inmişti saçları hafif nemli idi. Uyuduğu koltuğa tekrar oturdu ve TV'yi açtı. Zeynep ise masayı hazırlamayı tamamlamıştı. Ali'ye :

-Kahvaltı hazır. diye seslendi. Ali ise :

-Yemeyeceğim.dedi.

Bu cevap Zeynep'i tatmin etmemişti.Ona sinir oluyordu ama aç aç dolaşmasını da istemiyordu. Mutfaktan bir tepsi getirerek kahvaltılıkları içerisine yerleştirip, Ali'nin önünde duran orta sehpaya koydu.Ali TV izliyordu ve görüş açısına Zeynep'in bembeyaz yüzü ve boynu girdi. Saçları yüzünü diğer tarafından adeta bir şelale gibi akıyordu. Bu kısacık an Ali'nin dikaktini dağıttı.Sinirlenmişti ama dün gece de Zeynep'i incittiğini düşünerek sustu. Zeynep sehpanın üzerine bıraktığı tepsiyle birlikte "Afiyet olsun." dedi ve kendisi yukarı çıktı.

Zeynep'in küçüklükten biri en büyük özelliği asla ve asla tek başına yemek yiyememesiydi. Bu özelliğini annesi bildiği için asla yemek vakti geldiğinde onu yalnız bırakmazdı.Zeynep odasına girip yatağını ve odayı toparladı. Gelinliğini de tekrar askıya asıp odaya dolaba astı. Sonra Ali'nin odasına yani aslında onunda olan o odaya girdi. Ali duştan sonra ortalığı hafif dağıtmıştı Zeynep onları da toparladı.

Aşağıya indi. Ali kahvaltısını bitirmişti. Tepsiyi mutfağa bırakmıştı. Sonra mutfaktakileri de topladı Zeynep. Sonra da mutfak penceresinden dışarıyı izlemeye başladı. Ne yapacaktı böyle. Çok ama çok yalnızdı bu evde.Ne zaman mutlu olacağım ben diye sorguladı hayatı.Yapacak bir şey yok dedi Zeynep kendi kendine :