HUYSUZ ADAM #wattys

Bölüm-2

Sabah kalktım her zamanki gibi bu gecede Necip amca eve gelmemiş, annem pencere kenarında onu beklerken uyuyakalmıştı.Hemen kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim.Mutfaktaki tıkırtılarıma annem de kalktı.Yardım etti ve hemen kahvaltı edip tarlamıza doğru yola koyulduk.

  Her sabahki gibi neredeyse tüm kasaba halkı bizim gibi yollara koyulmuştu.Ama bugün ahalide çok değişik anlam veremediğim bir hareketlenme mevcuttu. Arkadaşım Zehra yolda bana yetişti.

-N'aber Zeynep?

-İyi Zehra, n'olsun aynı işte. Sen nasılsın?

-Ben de iyiyim.

-Bugün millet bir hareketli ama hayırlısı olsun.

-Aaa Zeynep senin haberin yok mu köy çalkalanıyor?

-Neyden?

-Ooo daha uyu sen Beyaz Evin küçük oğlu geliyormuş İstanbul'dan bugün. Köyün tüm kızları çok heyecanlı.

-Neden heyecanlanıyorlar ki?

-Kızım o evin tek bekarı gelen oğlan . Talih bize de güler belki diye bekliyor kızlar işte. Ne de olsa köyün en zengini Aziz Ağa'nın gelini olmak var işin ucunda.

-Aman be Zehra delirdiniz mi, napsın sizi İstanbul'dan gelen elin oğlu?

-Haha.. Kızım bana deme benim kimi istediğim belli. deyip arkamızdan usul usul gelen Mehmet'e baktı.

-Ay Allahım ya! Hepiniz kafayı yemişsiniz.

Bütün gün tarladaydım.Çok yorulmuştum.Ama böyle durumlarda gözüm anneme ilişir sanki o daha çok yorulmuş gibi gelirdi bana. O yüzden eve gelir gelmez akşam yemeğini hazırlamaya koyuldum. Necip amca gelmezdi akşam sofrasına genelde dışarıda olurdu o saatlerde.Oyüzden annemle oturup bir güzel yemeğimizi yedik.Çayımızı demledik oturuyorduk ki kapı çaldı ; gelen Necip amcaydı. İçeri girip oturma odasına geçti.Yüzü asıktı her zamanki gibi. Annem hemen sofrasını kurmak için kalktı bende peşinden tabi.Sofrayı kurarken sürekli Necip amcayla göz göze geliyorduk. Bende rahatsız olduğumu hissettirmeden sofrasını kurmaya devam ettim.Yemeğini yiyip çayını içip uyumaya diye odasına gitti.

Bugün çok rahatsız olmuştum O'ndan.Anneme de bir şey söylemek istemedim ama artık onun varlığı bana rahatsızlık veriyordu.Belki benim varlığım da O'na.