Remember me |Severus Snape daughter|

35, Ginny Weasley

'Ik wil je aan iemand voorstellen.' Zegt Vera en ze wijst naar Julia die verbaasd kijkt. 'Hmm, jij bent Snape toch?' zegt Ginny argwanend. Julia kijkt haar fronsend aan maar voordat ze antwoordt kan geven praat Ginny al weer verder. 'Hoor eens Vera, waarom moet ik met haar praten?' zegt ze bot. Vera geeft snel een antwoordt wat Ginny er van weerhoudt om weg te lopen. 'Omdat ze misschien ons wil helpen, het klinkt misschien raar voor jou. Maar ze hoort echt aan de goede kant.' Ginny blijft staan. 'En hoe weet ik dat zo zeker?' vraagt ze. Julia heeft geen idee waar het gesprek over gaat, en besluit zich er nog even niet mee te bemoeien.

'Omdat ik haar vertrouw.' Zegt Vera dan. Voordat Ginny nog wat kan zeggen begint Julia te praten: 'Ik weet niet zeker waar dit over gaat, maar als het gaat waarover ik denk dat het gaat wil ik jullie wel helpen.' Ginny kijkt haar verbaasd aan. 'Weet jij iets af van ons? Ons j-' Julia onderbreekt Ginny. 'Ja ik weet daar iets van af. Ik hoef ook niet alles te weten, daar heb ik niet eens behoefte aan. Maar ik zou jullie informatie kunnen geven.' Zegt ze. Even kijkt Ginny opgelucht maar dan wordt haar blik weer hard. 'Nee, dit gaan we niet doen. Je speelt dit sowieso door aan je vader.' Zegt ze. Julia zucht, niemand weet dat Severus eigenlijk de leerlingen zoveel mogelijk probeert te beschermen en wat ze nu gaat zeggen is ze ook zeker niet blij mee, maar het moet.

'Ik weet niet wat je denkt. Maar ik ben niet zoals mijn vader! Ik zou nooit zulke dingen doen! Maar goed, als jij dat wel denkt. Kun je wel zwaaien naar de informatie die ik je zou kunnen geven.' Zegt Julia en ze draait zich om en wil weglopen. 'Oke, ik zal het overleggen met de anderen. Je hoort nog wel van ons.' Zegt Ginny. Julia knikt en loopt weg.

Het was de dag voordat de kerstvakantie begon, Julia en Jessie zijn druk hun spullen bij elkaar aan het zoeken. 'Gelukkig kan ik met jou mee naar huis. Ik had echt geen zin om weer met m'n ouders op zo'n suffe vakantie te gaan!' zucht Jessie en ze trekt een aantal shirts onder haar bed vandaan, die er al een aantal maanden liggen. 'Kun je het wel twee weken volhouden met mij?' vraagt Julia en ze doet haar hutkoffer open die al stampvol zit. 

'Natuurlijk kan ik dat! Maar, is je vader er ook of niet?' vraagt Jessie. Julia haalt haar schouders op. 'Ik heb geen idee eigenlijk. Ik weet niet hoe druk hij het heeft. Ik hoop alleen wel dat hij er met kerst is.' Zegt ze met een zucht. Jessie gooit de laatste dingen in haar hutkoffer en zegt: 'Dat komt vast wel goed.' Julia glimlacht naar haar. Jessie stond altijd voor haar klaar.

Jessie en Julia staan te wachten op de gang. 'Weet je zeker dat je alles hebt?' vraagt Jessie terwijl ze haar eigen spullen nog eens goed doorzoekt. Maar Julia lijkt het niet te horen. Ze zoekt iemand tussen al de leerlingen. Maar de persoon die Julia zoekt, heeft haar al gevonden. 'Julia!' zegt de persoon achter haar. Julia draait om, en begint te lachen als ze hem ziet. 'Ralph!' zegt ze en ze knuffelt hem. Ralph blijft op Hogwarts, want zijn ouders gaan zijn zus bezoeken. 'Hmm, sorry dat ik je hier achter laat.' Zegt Julia die nog steeds tegen Ralph staat aangeleund.

'Weet je nog. Bijna twee jaar geleden?' zegt Ralph opeens. Julia begint te glimlachen. 'Natuurlijk weet ik het nog! Al bijna twee jaar hebben wij een relatie!' zegt ze. Natuurlijk is hun relatie niet zonder slag of stoot gegaan. Maar het kwam altijd snel weer goed. 'Ik zou je graag meenemen op een date ofzo. Maar gezien de gelegenheid is dat misschien niet zo handig.' Zegt Ralph en hij wrijft over haar rug. Julia knipoogt. 'Dat bewaren we dan voor later, oke?' en hij knikt.

'Julia, ik moet je spreken.'

Julia laat Ralph los en draait zich verbaasd om. Het was Ginny. Even kijkt ze haar verbaasd aan, maar knikt dan. 'Ralph, we schrijven he?' zegt ze nog snel even tegen hem. Hij knikt, geeft haar nog een kus op haar wang en zegt dan gedag. 'We hebben besloten je te vertrouwen.' Zegt Ginny. Zelf lijkt ze niet met het idee eens te zijn. 'Oke, als ik informatie heb, dan hoor je het.' Ginny knikt kort en loopt dan weg.

'Hoe gaan we eigenlijk naar je huis?' 

Vraagt Jessie. Julia kijkt naar het landschap dat voorbij flitst. 'Oh, als het goed is haalt mijn vader ons op. Maar volgens mij moet hij gelijk weer weg. Dus, we gaan zelf koken!' zegt Julia, Jessie begint te lachen. 'Wij, samen koken? Koop maar vast een nieuw huis!' zegt ze.

Aangekomen op het perron staat inderdaad Severus te wachten. Jessie en Julia lopen zijn richting op. 'Zullen we maar gelijk gaan?' zegt hij als de meiden bij hem aankomen. Severus zwaait met zijn toverstok en hun spullen verdwijnen. Severus steekt zijn arm uit en de meiden pakken hem.

'Blijf je hier of moet je vanavond nog weg?' vraagt Julia aan Severus. Jessie was naar boven gegaan omdat ze naar de wc moest. Severus zucht, 'ik moet inderdaad vanavond weg.' Zegt hij. Julia knikt, dat had ze al verwacht. 'Julia? Gaat alles wel goed?' vraagt hij opeens. Julia kijkt hem verbaasd aan. 'Jahoor, alles gaat prima. Hoezo?' Severus bekijkt haar goed en geeft dan antwoord: 'Je lijkt anders? Dunner?' Voordat Julia antwoordt kan geven komt Jessie de kamer binnen.

'Ik zie jullie snel weer. Zorg dat het huis niet afbrand als ik weg ben.' Zegt Severus. Julia zegt hem gedag en hij verlaat het huis.

Wat Severus net tegen Julia heeft gezegd heeft haar aan het denken gezet. Ze is altijd vrij dun geweest, dat heeft ze waarschijnlijk van haar vader. Maar, ze is toch helemaal niet afgevallen? Maar dan haalt Jessie haar uit haar gedachten: 'Joehoe! Waar zit je met je gedachten?' schreeuwt Jessie in haar oor. Julia schrikt op. 'Euh, wat zei je?' Jessie begint te lachen. 'Wat we gaan eten!'

***

Over drie dagen ben ik weer thuis! Dus dan komen er weer meer updates! Wat zou Severus bedoelen? Ohja en een late Happy Birthday voor J.K Rowling & Harry Potter <3