Remember me |Severus Snape daughter|

22, The truth

'Binnen.'

Julia komt het kantoor van haar vader binnenstormen. 'Julia? Gaat alles goed?' zegt hij met een opgetrokken wenkbrauw, 'Ja prima.' zegt ze licht hijgend, het is best vermoeiend om van de vijfde verdieping naar de dungeons te rennen. 'I-Ik heb Veritaserum nodig!' Hijgt ze en ze gaat zitten. Severus kijkt haar verbaasd aan. 'Je weet dat Veritaserum verboden is om te gebruiken op leerlingen?' Julia knikt. 'Ja, dat weet ik maar, dit is echt dringend!' Severus lijkt niet te begrijpen waarom Julia Veritaserum nodig heeft. 'Maar, ik kan je dat niet zomaar meegeven!' Julia staat op en loopt naar de voorraad kast. 'Dan maak ik het zelf wel.' Severus houdt haar tegen, hij had wel verwacht dat Julia zo zou reageren. 'Goed, ik geef het je, als je belooft dat je niet vertelt dat het van mij komt!' Julia lacht, 'Natuurlijk, ik zeg gewoon dat ik het zelf heb gemaakt.' Severus rommelt wat in de kastjes en pakt er een flesje uit. 'Ik hoop voor je dat je er geen problemen mee krijgt,' zegt hij. Julia lacht en pakt het flesje uit zijn handen. 'En, als er wat belangrijks uitkomt, dan zou ik dat graag willen horen.' zegt hij. Julia loopt naar de deur en zegt: 'Natuurlijk pap, Doei!' Snel loopt Julia de deur uit voordat haar vader zich bedenkt. Severus zucht. Soms was hij echt te aardig voor haar.

Snel zoekt Julia Ralph en Jessie op. 'Jongens, ik heb het!' Ze laat blij het flesje zien. 'Oke, laten we klaarstaan!' zegt Jessie. Het groepje verstopt zich op de derde verdieping. Ze hebben die avond ervoor een heel plan bedacht om Isa te ondervragen. Julia en Jessie hadden alles aan Ralph vertelt en die wou graag meehelpen. Jessie zou Isa verlammen, Ralph zou op de uitkijk staan en Julia staat bij het lege lokaal. 

'Pelikanen!'

Dat was het teken dat ze er aan kwam. En inderdaad daar komt Isa aan, alleen. Jessie, die achter een standbeeld zit verlamd haar en neemt haar mee naar het lokaal waar Julia is. Snel komt Ralph aanrennen. 'Poeh, gelukkig was ze alleen.' zegt hij. Ze hadden namelijk niks bedacht als ze met meerdere was. Jessie dumpt Isa op en stoel en Ralph tovert een touw om haar handen en de stoel heen. Jessie heft de verlammingsspreuk op en Isa begint gelijk te praten: 'Wat is dit! Dit slaat nergens op! Jullie overtreden de regels!' In paniek kijkt Isa naar het groepje van drie. 'Als we het over het overtreden van de regels hebben, daar had je zelf anders ook vrij veel schijt aan. Of is het niet?' Julia staat op, loopt naar Isa toe en trekt aan haar haren haar hoofd naar achter. ' Mond open!' Eerst weigert ze, maar ze doet hem toch gauw open als ze de toverstok van Ralph in haar nek voelt. Julia laat het goedje in haar mond lopen en zegt: 'Drink op!' Gehoorzaam drinkt Isa het goedje op. Julia laat haar haren los.

'Wat is je volledige naam?'

Ralph kijkt haar vragend aan. 'Hoezo vraag je dit? Dit weten we toch al?' Julia kijkt naar Ralph en lacht, 'Je moet altijd controleren of het werkt of niet.'

'Mijn naam is Isa Jane Wood.'

Jessie springt van de tafel waar ze net op zat. 'Jane.. Jane? Dat wist ik niet! Isa, wie zijn je ouders?' Isa kijkt naar Jessie en geeft antwoordt:

'Mijn ouders zijn Frank Martin Wood en Dolores Jane Umbridge.'

Er valt een lange stilte, die uiteindelijk wordt onderbroken door Jessie: 'WHAAT! NEE DIT KAN NIET!' Ze begint te ijsberen door het lokaal. 'Rustig Jessie, anders horen ze ons nog!' zegt Ralph, die duidelijk ook overdonderd was door wat Isa net zei. Julia, die nog niks heeft gezegd loopt naar Isa toe. 'Je hebt altijd vertelt dat je ouders Ravenclaws waren. Waarom loog je hierover?' Isa lacht vals naar haar. 'Omdat dit al opgezet werk was, al sinds de eerste!' zegt ze. Julia kijkt haar geschrokken aan. 'En hoe zit het met je zus, Lilith?' Julia heeft Lilith nooit gesproken maar hoorde altijd veel verhalen van haar. 'Je hebt haar nooit gezien, ze bestaat ook niet. Die ene keer dat ik zei dat ik met mijn zus in de bibliotheek was, heb ik Barry opgestookt.' Zegt Isa lachend.

'Waarom was je van plan om Julia te vermoorden!?' Ralph loopt richting Isa. 'Omdat dat altijd al de bedoeling was! Die ouwe Snape moest boeten voor wat hij had gedaan bij mijn moeder!' Julia kijkt haar geschrokken aan. 'En wat moet mijn vader gedaan hebben bij jouw moeder?' zegt Julia. Isa's glimlach verdwijnt van haar gezicht. 'Altijd pestte hij haar, hij heeft haar proberen te vervloeken! Helaas voor hem is dat nooit gelukt. Mijn moeder heeft er alles over vertelt!' Julia's gezicht word spierwit. 'Dit klopt niet, Umbridge heeft hierover gelogen.' Isa's lach komt weer terug. 'Mijn moeder liegt niet over dingen! Dat kan ik van jouw vader niet zeggen!'

Pats!

Julia slaat hard in het gezicht van Isa. 'Dat denk je! Jij vieze-' Ralph pakt haar stevig vast. 'Niet doen Julia!' Isa kijkt amuserend naar wat voor haar afspeelt. 'Wat Umbridge tegen je gezegd heeft, klopt niet. Als professor Snape haar echt had vervloekt. Dan leefde ze al lang niet meer.' Ralph voelt dat Julia ontspant en laat haar los. Julia loopt naar achter en gaat op een tafel zitten. 'Ik hoef niks meer te weten.' Ze wist zeker dat Isa loog, of tenminste Umbridge. Haar vader heeft Umbridge misschien wel nooit gemogen. Maar hij heeft haar nooit gepest of vervloekt. Ze weet dat hij dat nooit zou doen. Niet zoals wat James en Sirius bij hem deden.

'Julia, de vergetelheidsspreuk.'

Jessie is voor haar gaan staan en kijkt haar medelevend aan. Julia knikt en staat op. Ze heeft deze spreuk nog nooit gedaan, maar ze kon het proberen.

'Amnesia'

er hangt een wazige gloed over Isa's ogen. 'Volgens mij werkt het, kom laten we snel weg gaan voordat ze wakker wordt.' zegt Ralph terwijl hij de touwen om haar polsen losmaakt. Snel lopen ze het lokaal uit. 'En nu, wat gaan we nu doen?' vraagt Jessie. Ze lopen snel de gang uit. Julia haalt haar schouders op, nog steeds ziet ze er lijkbleek uit. Ralph slaat een schouder om haar heen en zegt: 'Hee, gaat het wel?' Julia legt haar hoofd op zijn schouder en zucht. 'Het klopt niet, Umbridge heeft haar allemaal dingen vertelt dat niet waar zijn, en zo te horen gelooft ze daar sterk in.' Ralph wrijft stevig over haar arm heen. 'Je moet naar Professor Snape, je moet vertellen wat we weten.' zegt hij. Julia schudt haar hoofd. 'We gaan met z'n allen, jullie waren er desnoods ook bij!'

Daar staan ze dan, te wachten totdat Severus de deur opent. Uiteindelijk doet hij open. Hij kijkt vragend naar het groepje. 'Wat moeten jullie hier?' vraagt hij. 'We zijn iets te weten gekomen over iemand, wat misschien belangrijk is.' zegt Julia. Severus doet de deur verder open en laat hun binnen.

'Dus mevrouw Wood is de dochter van Umbridge?'

Severus kijkt verbaasd naar het groepje, die allemaal knikken. Ze hebben alles vertelt over Isa, waar ze achter zijn gekomen. Severus vond de beschuldigingen een stuk minder erg dan dat Julia die vond. Behalve over de poging tot moord op Julia, dat hebben ze niet vertelt. 'Julia, je moet nog iets vertellen.' zegt Jessie. Julia schudt haar hoofd en kijkt expres niet naar haar vader zodat hij haar gedachtes niet kan lezen. 'Zo belangrijk was het niet.' zegt ze.

Na een tijdje lopen ze terug naar de common room. 'Julia! Waarom heb je het niet vertelt? Het is wel belangrijk!' zegt Jessie boos en Ralph knikt. 'Als jij het niet vertelt, dan doe ik het!' zegt ze. Julia wil het niet aan haar vader vertellen, hij heeft het al druk genoeg, maar als Jessie het vertelt schiet ze er alsnog niet mee op. 'Ik vertel het binnenkort wel.'