Remember me |Severus Snape daughter|

3, To late

'Shit het is al half tien geweest! Defence against the dark arts is al lang begonnen!' Julia springt uit haar bed en trekt haar gewaad aan. Vera had haar nog wakker gemaakt maar ze was weer in slaap gevallen. Julia sprint naar het lokaal waarbij ze bijna Professor Mcgonagall omver loopt. ('Kijk eens uit waar u loopt mevrouw Snape!' roept ze haar geschrokt na .) Als ze binnen komt is de hele klas aan het lezen in muf uitziende boekjes. 'Ah mevrouw Snape, toch nog op komen dagen?' zegt Umbridge met een vieze lach op haar gezicht. Ze heeft een belachelijke, grote, roze strik in haar haren zitten en heeft een knobbelige toverstok in haar handen. Julia moet moeite doen om haar lach in te houden. 'Ik had me verslapen sorry.' zegt ze. 'Vanavond acht uur melden op mijn kantoor! En nu snel zitten' Ze haast zich naar de plek naast Jessie. 'Sorry dat ik het zeg, maar wat heeft ze in haar haren? Het ziet er niet uit!' Jessie begint gelijk te proesten van het lachen waardoor Umbridge boos hun kant opkijkt. 'Maar dat gaat spannend worden vanavond in haar lokaal, wat zouden jullie toch gaan doen?' lacht Jessie, Julia geeft haar een harde stomp in haar buik. En daarna lachen ze samen stiekem verder.

Precies om acht uur staat Julia voor het kantoor van Umbridge. Tot haar verbazing komt Potter aanlopen. Waarom zou hij hier moeten zijn? Op dat moment doet Umbridge de deur open en beveelt ze dat ze binnen moeten komen. Ze loopt het kantoor binnen en schrikt een beetje van wat ze ziet. De muren die voorheen grijs waren, zijn knalroze geverfd. De muren hangen vol met kleine schoteltjes met katten erop en het hele interieur was ingericht met verschillende kleuren roze. Voor haar bureau staan twee tafeltjes met perkament en een zwarte veer. 'Ga zitten' beveelt ze.

'Begin met schrijven.' 

Als Julia gaat zitten ziet ze de zin verschijnen die ze moet overschrijven. 'Waar is de inkt?' Vraagt Harry die met de zwarte veer wappert.. 'Die hebben jullie niet nodig, Je merkt het vanzelf wel.' En weer die smerige lach verschijnt op het gezicht van Umbridge waar Julia nu al z'n hekel aan heeft gekregen. Julia pakt met haar linkerhand de veer en begint te schrijven.

Ik mag niet te laat komen.

onmiddellijk voelt ze iets op de handpalm van haar andere hand, ze kijkt. De zin die ze net heeft geschreven staat in haar hand, maar voor kort. want hij verdwijnt gelijk weer. 'Is er wat?' Vraagt Umbridge meteen en kijkt haar indringend aan.. 'Nee, anders zou ik het wel melden.' zegt Julia bot.

Julia heeft het idee dat ze de hele nacht heeft geschreven. Maar uiteindelijk mochten ze stoppen. Zonder iets te zeggen verlaat ze het kantoor. Het was al half 1, ziet ze op de klok die boven de deur hangt. Julia haar hand doet behoorlijk pijn, aan het begin van de avond verdween de zin telkens. Maar nu staat de zin in haar hand gegraveerd. Ze loopt richting de dungeons. en hoopt niemand tegen te komen. Maar Julia heeft geen geluk.

 'Waarom ben je niet in de Slytherin Common room?' 

Julia draait zich om, ze kijkt recht in de ogen van haar vader.

'Umbridge had strafwerk gegeven.' Zegt ze snel en ze verstopt snel haar hand achter haar rug, in de hoop dat haar vader het niet zou zien. Maar Severus is niet dom, hij had het allang gezien. Hij pakt haar arm en ziet wat er staat geschreven: Ik mag niet te laat komen. ' Heeft Umbridge je dit laten schrijven?' vraagt hij. Julia knikt kort. 'Kom mee naar mijn kantoor, daar heb ik wel wat voor zodat het sneller geneest.' Julia volgt haar vader naar zijn kantoor.

Julia ziet hoe haar vader door de kasten heen rommelt om het juiste potje te vinden. 'Was je daar alleen?' vraagt hij dan. Julia schudt haar hoofd. 'Nee, Harry was er ook. Maar ik weet niet waarom' zegt ze. Severus lijkt het wel te weten, 'Potter had een discussie over The Dark Lord tijdens haar les. Zoals altijd kon hij ook dit keer niet uit de problemen blijven.' zegt hij. Inmiddels heeft hij het goede potje gevonden en druppelt het over de wond heen. 'Ik ga dit bij Dumbledore melden. Dit soort strafwerk is verboden op school.' Julia knikt, ze hoopt er stiekem op dat ze dan wordt ontslagen. 'Heb je misschien iets te eten? Ik heb honger.' zegt ze.

***