Remember me |Severus Snape daughter|

30, Crucio

Julia loopt de kamer binnen en zoekt een plek aan de lange tafel. Dit had ze deze vakantie totaal niet gemist, vergaderingen met de Death Eaters. Tegenover haar gaan Amycus en Alecto zitten. Julia rolt met haar ogen, geweldig hun twee ook weer. De broer en zus kijken haar met een valse glimlach aan. 'Hoe is het met je vriendinnetje haar neus?' vraagt Alecto met een valse glimlach. Julia staat op en buigt zich naar Alecto toe. 'Pas maar op met wat je zegt Carrow, anders kan dat wel het laatste zijn wat je ooit zal zeggen.' Ook Alecto staat op en haalt haar toverstok tevoorschijn. 'Oh, we zijn buiten Hogwarts en je denkt dat je alles kunt maken?' zegt ze. Ook Julia trekt snel haar toverstok. 'Crucio! ' Schreeuwt Alecto. Maar Julia is haar voor, snel zwaait ze met haar staf en Amycus valt op de grond. Alecto's vloek heeft Julia niet geraakt, maar raakt nu Amycus. Snel heft Alecto de vloek op en buigt zich voorover bij Amycus. Op dat moment komt Severus binnen, hij gaat naast Julia zitten die nog staat. 'Wat is hier aan de hand?' vraagt hij. Alle Death Eaters in de zaal kijken gespannen toe wat er gebeurd. 'Niks.' zegt Julia iets te bot.

'Julia, hoe doen de Carrows het op Hogwarts?' vraagt Voldemort. Hij heeft niks meegekregen met wat er net is gebeurd. Julia kan ze nu volledig zwart maken waar Voldemort bij is. Maar het lijkt haar niet slim. 'We krijgen genoeg uitleg over de dingen die belangrijk zijn.' zegt Julia uiteindelijk, met gebrek aan een beter antwoord. Ze kijkt vijandig naar de personen die voor haar zitten voordat ze verder praat. 'Ook geven ze goede straffen, als leerlingen de regels verbreken.' De Carrows kijken beide haar angstig aan als ze dat zegt.

Julia en Severus lopen in de hal. De vergadering was afgelopen en ze gingen weer terug naar Hogwarts. 'Wacht even.' zegt Julia tegen haar vader. Snel loopt ze weg, ze moest nog een ding tegen Amycus en Alecto zeggen. 'Als jullie nog een keer zoiets uithalen, dan ben ik de volgende vergadering niet meer zo aardig.' zegt ze, en snel loopt ze weer naar haar vader. Ze lopen samen naar buiten en Julia pakt zijn arm vast.

Samen komen ze in Severus kantoor terecht. 'Wat was er zojuist met jou en Alecto?' vraagt hij gelijk. Julia zucht en gaat zitten. 'De allereerste les had ze Jessie al een gebroken neus geslagen, en daar begon ze weer over..' Severus zucht, 'Ik doe wat ik kan om de leerlingen niks te laten overkomen, maar het mag niet opvallen.' Julia knikt. 'Ik weet het, ze gaan nog grote problemen veroorzaken.'

'En, hoe was het?' vraagt Jessie. Ze zitten met z'n drieën in de common room. 'Alecto heeft haar karma wel gekregen voor je neus.' zegt Julia lachend. 'Wat heb je gedaan dan?' vraagt Ralph. en Julia vertelt het verhaal. Jessie begint te lachen maar zegt vervolgens bezorgd, 'Pas je wel op? Als You know who dat had gezien.' maar Julia onderbreekt haar. 'Ik heb die Cruciatus Curse nog nooit uitgesproken!'

'Wat hebben we zo het eerste uur?' vraagt Julia aan Jessie. 'Defence against  the dark arts.' zegt ze met een zucht. 'Jullie eerste les van hem?' zegt Ralph en wijst naar Amycus. Julia knikt. 'Dat gaat wat worden.'

Samen staan ze te wachten voor het lokaal. Julia is toch lichtelijk zenuwachtig. 'Kijk eens wie daar aankomt! We hebben nog steeds geen wraak gehad op haar he?' zegt Jessie hard, terwijl Isa aan komt lopen met Vera achter haar aan gewandeld. 'Dat komt nog wel oké? We hebben belangrijkere dingen te doen dan met die bitch te bemoeien.' zegt ook Julia hard zodat Isa het hoort. Maar Isa negeert hun beide. Dan doet Amycus de deur open. Als hij Julia ziet staan kijkt hij haar even boos aan maar loopt dan weer naar binnen. Alle leerlingen rennen het lokaal binnen en proberen een plek achteraan te bemachtigen. Helaas voor Jessie en Julia is er alleen nog maar plek voor het bureau van Amycus. 'Geweldig.' zegt Julia geïrriteerd en gaat zitten.

'Goed, de Cruciatus Curse. Is iemand slim genoeg om aan mij te vertellen wat die vloek inhoud?' vraagt Amycus bot. Een aantal handen gaan de lucht in. Hij geeft een blond meisje uit Gryffindor de beurt en ze begint te praten: ' De Cruciatus Curse, is een van de Unforgivable Curses. Je kan er mensen mee martelen.' zegt ze. 'Goed,' zegt hij. 'Zou iemand naar voren willen komen?' Maar hij zegt niet waarom, de meeste leerlingen verwachten al wat hij ging doen. Dus niemand steekt zijn hand op. 'Niemand? Dan kies ik iemand.' Even kijkt hij de klas rond maar als snel gaat zijn blik naar Julia. Een gemene lach verschijnt op zijn gezicht. 'Ah, kom jij maar even naar voren! En je toverstok mag je in je tas laten.' zegt hij, en hij kijkt gemeen lachend naar Julia. Die op staat. 'Julia! Ben je gek! Niet doen, hij wil je terugpakken van gisteren!' fluistert ze. Maar Julia negeert haar en loopt naar voren. Ze wordt door de hele klas aangekeken, iedereen kijkt gespannen toe wat er gaat gebeuren. 'Heb je je toverstok in je tas?' vraagt hij. Julia knikt, dat was niet waar. Ze heeft haar toverstok in haar mouw van haar gewaad gestopt. 'Gelukkig hebben we een vrijwilliger waarop ik kan demonstreren hoe de Cruciatus Curse werkt.' Door de klas gaan geschokte geluiden.

'Expelliarmus ' 

Julia's toverstok vliegt uit haar mouw. Shit. Dat is het enigste wat Julia kan bedenken. Nu begint ze wel lichtelijk in paniek te raken. 'Zei ik niet dat je die in je tas moest laten zitten?' Hij legt haar toverstok op zijn bureau.

'Crucio! '

Julia klapt voorover met haar gezicht op de koude vloer. Stekende pijn gaat door haar lichaam heen. Ze probeert op te staan maar valt gelijk weer om omdat Amycus nog meer kracht zet.

'Stop! Dit kunt U niet maken!'

Jessie was opgestaan, en stond met tranen in haar ogen te kijken wat er voor haar afspeelt. Amycus heft de spreuk op. 'Oh, neussie was jij toch? Wil jij anders in haar plaats?' vraagt hij. 'Jessie. Nee ni-niet doen.' stottert Julia die nog steeds op de grond ligt. Julia probeert om in Jessies hoofd te komen. 'Ga zitten! Ik doe dit wel! Alsjeblieft ga zitten! Anders krijg jij ook problemen! ' En gelukkig gaat Jessie zitten. 'Goed, kunnen we weer verder?' Amycus spreekt de vloek opnieuw uit en Julia moet een schreeuw onderdrukken. 'Waarom schrijven jullie niks op?' Iedereen pakt een stuk perkament, maar niemand schrijft. Ze weten niet wat ze hierover moeten noteren.